donderdag 14 november 2013

Bezoek: drop en pepernoten !

De eerste logees

Na een reis van 11 uur stonden Huub en Mia, de ouders van Armand, op Amerikaanse bodem! Ik haalde ze op in Los Angeles en eenmaal thuis gekomen stond Armand ons al op te wachten. Ze konden nu eindelijk live zien hoe we wonen en meegenieten van al het moois hier en natuurlijk van het prachtige weer.
Ze hadden onze favoriete dropkogels meegenomen! Dat is ook eigenlijk wel een voorwaarde voor al het bezoek dat komt logeren. Geen dropkogels......geen bed. ;-)
Door de lange en vermoeiende reis en het tijdverschil was het al vroeg stil in huize Hartmans die avond.

"Unconditional Surrender"
In de dagen die volgden hebben we veel gedaan: verkennen van omgeving en winkelcentrum hier bij ons appartement, een 2 uur durende rondvaart door de haven van San Diego, een bezoek aan het vliegdekschip de USS Midway en gingen Armand en Huub samen zeevissen terwijl Mia en ik geshopt hebben in de outletstores van Las Americas aan de Mexicaanse grens. Samen hebben Huub en Mia de stad verkend met de Old Town Trolley.
Downtown San Diego
Veel interesse voor een met
de rondvaartboot
meevliegende meeuw.
Coronado Bridge













Kapitein Iglo met zijn maat.
Het gaan zeevissen was nog een oude afspraak tussen vader en zoon van zo'n 25 jaar geleden: Dat gaan we een keer doen in Zoutelande! En nu gebeurde het: samen op een vissersboot, niet in Zoutelande maar op de Pacific in een prachtig zonnetje. Genieten!
Dat er slechts twee kleine visjes werden gevangen mocht pret niet drukken. Het was een mooie ervaring. De gefileerde visjes gingen 's avonds meteen in de pan......je proefde dat ze met liefde gevangen waren. Lekker!

De vangst.

De bemanning fileert.
Zo de pan in.









Roadtrip....3000 kilometer

Een grote wens van Mia was om naar Las Vegas te gaan. Verder stonden op het verlanglijstje de Hooverdam en de Grand Canyon. En dat hebben we gedaan. Op woensdag ben ik met Huub en Mia vertrokken naar Las Vegas. Armand moest werken en heeft op vrijdagochtend het vliegtuig naar Las Vegas gepakt zodat we nog een aantal dagen met ons vieren op pad konden.

Las Vegas is moeilijk uit te leggen. Foto's en video's zijn niet voldoende om die rare, drukke en idiote stad te 'voelen'. De pracht en praal, de vele mensen en het uitbundige zijn overweldigend. Je kijkt je ogen uit. Natuurlijk hebben we zo af en toe achter een gokkast plaats genomen...met wisselend succes. 

Bellagio Hotel & Casino

















Na drie nachten Vegas reden we via de indrukwekkende Hooverdam richting Williams aan de route 66. Williams is een van de beginplaatsen voor een bezoek aan de Grand Canyon. We aten in een supergezellig restaurant (The Singing Pig) en genoten van de karaoke, het bier en de sfeer in een leuke kroeg.

Pottenkijkers in The Singing Pig.
Hooverdam
Cowgirl en haar man.
De Grand Canyon is ook weer zo'n niet te beschrijven iets. Dat de natuur zoiets heeft gemaakt. Geweldig mooi.

Grand Canyon
Na de Grand Canyon gingen we nog richting Phoenix om de Apache Trail te rijden. Hier zie je vooral de typische cactussen waar de staat Arizona onder andere bekend om is. Na bezoek aan een openlucht museum en een 'ghosttown' reden we via een smalle, steile en onverharde weg door de mooie natuur. Niet iedereen in de auto was gerust op een goede afloop. Maar de rit was prachtig!



Grand Canyon

Apache Trail
Joshua Tree



Voor het toetje van de trip reden we weer naar het westen richting San Diego. Joshua Tree National Park stond op het programma. Na een overnachting in Palm Springs (heerlijk gegeten in een Thais restaurant) en een 'ontmoeting' met Marilyn Monroe, reden we door het park met onze 'leftovers' (doggybag) van het eten van de vorige avond. Dat werd een Thaise lunch midden in de stille prachtige natuur.


Verrassingsbezoek

Ik was al op de hoogte en had 's morgens ook Huub en Mia betrokken bij het complot: Bart, de beste maat van Armand, was in San Diego voor het werk (ook ASML dus ook Cymer...). De 6-daagse roadtrip sloten we af bij Karl Strauss Brewery Restaurant hier om de hoek. En tot grote verrassing van Armand kwam ineens Bart naast hem zitten! Armand wist niet wat er gebeurde. De surprise was geslaagd en Bart had niet alleen een prachtig boek van PSV bij zich voor Armand (cadeau van de vrienden van de LTF) maar ook een heerlijke zak pepernoten. Jummie!

Crea Culi bezig

Ondertussen had ik ook de laatste les 'fruitcarving' en we maakten een mooi boeket.

Pompoenen uitzoeken.
De volgende uitdaging was een pompoen omtoveren tot een Halloween-lantaarn. Het gereedschap was in huis en voor de pompoenen ging ik met Huub en Mia naar een pumkinpatch om daar twee mooie exemplaren uit te zoeken. 's Avonds ging het mes er in en ik had heel veel viezigheid en troep verwacht maar dat viel allemaal reuze mee. Eerst 'kapje' eruit snijden, leegscheppen, dan tekening aan buitenkant op pompoen tekenen en deze uitzagen. Waxinelichtje er in en klaar!! De kinderen kunnen aan de deur komen voor 'trick or treat'. Snoep ligt te wachten.
Gevonden!

Maar blijkbaar is het 'trick or treaten' bij buren hier niet zo gewoon. De deurbel bleef stil! Wel was het druk bij de het winkelcentrum waar een optocht van verklede kinderen en ouders langs de winkels ging om snoep op te halen.

Pompoen leegscheppen.
Tataaaaaaaa!
Zagen en snijden.
Best wel trots op resultaat.
De volgende maffe cursus die ik deed met andere expatladies was een workshop 'sushi maken'. We leerden dat het heel moeilijk is om goede rijst maken en hoe we een roll en een handroll moesten maken. Dat rollen is niet zo moeilijk. De rijst wordt meer een uitdaging. Het was gezellig, leuk om te doen en vooral erg lekker. Ook Armand heeft thuis nog genoten van wat over was van de door mij gemaakte sushi rolls. Binnenkort gaan we naar de Japanese Market om de goede ingrediënten te halen en dan: oefenen, oefenen, oefenen........
Het resultaat.
The ladies and the chef.

Afscheid

Het einde van het bezoek naderde. De laatste dagen hebben we echter goed gebruikt en genoten we nog van de festiviteiten rondom Día de los Muertos (een soort van Allerzielen) in Old Town, een prachtige dag in Balboa Park en het orgelconcert daar, gingen we appeltaart eten in Julian en shoppen in de outlet van Carlsbad.

Día de los Muertos
Genieten in Balboa Park.


Afscheid nemen is niet leuk en zeker niet als je niet weet wanneer je elkaar weer ziet. Armand nam een dag vrij om zijn ouders mee weg te brengen naar de luchthaven. Dat was fijn. 
Het was een supergezellig bezoek en we zijn blij dat Huub en Mia zo genoten hebben en konden meebeleven wat wij hier meemaken. Een knappe prestatie om zo'n reis te ondernemen maar ze zijn een schat aan indrukken en mooie herinneringen rijker.

Armand en ik bleven die dag in Los Angeles en bezochten de leuke plaats Pasadena.

Stadhuis van Pasadena.

En verder...

- was het weer even wennen aan de rust in huis en ging ik weer een keer lunchen met de andere ITA-ladies.

- gingen Armand en Bart hiken in Joshua Tree National Park en stappen in Palm Springs (bleven daar een nachtje pitten).














- was het het weekend van de elfde van de elfde en dus opening carnavalsseizoen, bekendmaking insigne en Kaaikwèkavond. Via Facebook kon ik veel volgen en het voelde wel even raar om daar niet bij te zijn. Je weet zo goed wat er gebeurt, wat er speelt, hoe gezellig het is, wat er allemaal voor werk verzet is..........

- werd er weer een neef van mij 21 !!! Tante is trots op al die grote knullen. Het lijkt zo kort geleden dat ik op ze pastte. Time flies!

Veterans Day

Dit schrijft Wikipedia over Veterans Day: Veterans Day is een jaarlijkse gedenkdag in de Verenigde Staten waarop men eer betoont aan iedereen die gediend heeft in de strijdkrachten, met name de levende veteranen. Veterans Day is een nationale feestdag die op 11 november gehouden wordt. Daarmee valt Veterans Day samen met gelijkaardige gedenkdagen in de rest van de wereld, zoals wapenstilstandsdag en Remembrance Day, die net als Veterans Day het einde van de Eerste Wereldoorlog herdenken. Aangezien Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal was, valt de Nederlandse Veteranendag echter op een andere dag.

Een nationale feestdag dus maar niet elk bedrijf is gesloten. Cymer ook niet dus Armand moest werken. Via radio, tv en in winkels wordt je herinnerd aan Veterans Day: spotjes en speciale reclames, Veterans Day Sale in de winkels, extra kortingen voor Veterans en verschillende festiviteiten waaronder een grote parade in San Diego.
Ik ging kijken en nam voor de zekerheid maar de trolley want er werd gewaarschuwd voor grote verkeersdrukte in het centrum in verband met de Veterans Day Parade.


Niet iedere stad in de V.S. heeft zo'n grote parade. San Diego is echter de thuisbasis van vele militairen en heeft de grootste marinevloot aan de westkust. Er wonen dus veel militairen en veteranen met hun families. Veel bedrijven en burgers halen hun inkomsten uit werk voor de strijdkrachten hier. Niet gek dus dat men juist hier ervoor warm loopt om iedereen die gediend heeft en iedereen die zich inzet voor veteranen een warm hart toe te dragen en voor ze te applaudisseren.


Van internet geplukt (in het Engels, sorry) en geeft een idee van de grootte en dus van de invloed die de Military moet hebben op deze stad:

San Diego Military Bases

Marine Corps Air Station Miramar
Used by both the Navy and Marine Corps for advanced pilot training during World War II, post-war it became famous as the home of the Top Gun program. MCAS Miramar is currently the home base for the 3rd Marine Aircraft Wing, which is the aviation element of the 1st Marine Expeditionary Force.

Marine Corps Base Camp Pendleton
The US Marine Corps' prime amphibious training base on the west coast, Camp Pendleton is home to the I Marine Expeditionary Force. Amphibious and sea-to-shore training takes place at several key points along the base's 17 miles of coastline.

Marine Corps Recruit Depot San Diego
Responsible for the initial training of USMC enlisted male recruits living west of the Mississippi River, over 21,000 recruits are trained at MCRD each year.

Naval Base Coronado
Comprized of the Naval Air Station North Island and the Naval Amphibious Base Coronado, the on-base population is 5,000 military personnel and 7,000 students and reservists. Naval Air Station North Island is the homeport of two aircraft carriers along with 23 fixed- and rotary-wing squadrons. Naval Amphibious Base Coronado is home to the U.S. Navy's special and expeditionary warfare training and the West Coast base of operations for SEAL teams and Special Boat Units.

Naval Base Point Loma
Point Loma has a rich military history due to its natural tactical significance as the only peninsula in the area that guards the surrounding waters. Current major commands include Commander Third Fleet, Naval Mine and Anti Submarine Warfare Command, Space and Naval Warfare Systems Command, and Submarine Squadron Eleven.

Naval Base San Diego
Naval Base San Diego is the U.S. Navy's largest base on the west coast and the principal homeport of the Pacific Fleet. Homeport to 54 ships, the base has 13 piers that stretch over 977 acres of land and 326 acres of water. The total on-base population is 20,000 military personnel and 6,000 civilians.

US Coast Guard Station San Diego
US Coast Guard Station San Diego conducts Maritime Law Enforcement, enforcing Federal Law from the U.S. border with Mexico to as far north as San Mateo Pt.

De parade was indrukwekkend en door de ogen van een 'nuchtere Hollandse' soms erg overdreven en 'typisch Amerikaans'. Veel stars-and-stripes, veel salutes, veel applaus, veel 'thank you!', veel muziek, indrukwekkende uniformen en vlaggen en vooral veel veteranen (van jong tot stokoud) die genoten van alle eerbetoon en aandacht. Sommige riepen steeds: "we did it for you!". Binnen de groep veteranen is er voor mijn gevoel ook nog wel een flinke 'rangorde' en zijn er veel subgroepen: gewonde veteranen, Vietnamveteranen, WWII-veteranen, overlevenden van Pearl Harbour, krijgsgevangenen, weduwen en weduwnaren van veteranen, kinderen van veteranen, veteranen op motoren, veteranen op Harley Davidsons........ze hebben allemaal hun eigen 'organisatie/vereniging'.
Dan lopen er organisaties mee die veteranen opvangen en begeleiden. De keerzijde is namelijk dat er ontzettend veel veteranen psychische problemen hebben, zich niet meer kunnen aanpassen in de burgermaatschappij, moeite hebben met het vinden van werk....





De parade wordt door politici ook aangegrepen om zich te laten zien. De (interim) burgemeester, congresmen en congreswomen rijden mee, laten zich fotograferen met veteranen en roepen de hele parade lang: Happy Veterans Day!!
Dan doet het bedrijfsleven ook nog mee: banken, ziektenkostenverzekeraars, verzekeringsmaatschappijen, geldverstrekkers; ze hebben allemaal producten gericht op militairen en veteranen met hun families. En je doet het als bedrijf gewoon goed als je een spandoek ophangt: "we support our troops and heroes".

Het was mooi om mee te maken en om ook op dit 'onderwerp' te ervaren dat we (Amerika en Europa/Nederland) erg ver uit elkaar liggen qua beleving, gevoel en handelen.

Meer drop en pepernoten?

Inmiddels kijken we uit naar ons volgende bezoek. Joke en Ruud komen gezellig logeren. Zin in!
Leuk ook dat ze er zijn tijdens Thanksgiving! Het is toch leuker om voor vier man een stuffed turkey in de oven te schuiven dan voor ons tweetjes. De enorme kalkoen ligt inmiddels in de diepvries te wachten en ik zoek me suf naar lekkere recepten voor een traditioneel Thanksgiving Diner.
In ons volgende blog meer over dit familiefeest en Black Friday.

Aan Kerstmis denken we nog maar even niet met de huidige temperaturen (31 graden!) alhoewel dat moeilijk wordt als je de winkels inloopt met enorme voorraden kerstspullen. "Last Christmas" van Wham door de luidsprekers van het winkelcentrum geeft nog geen kerstgevoel als je in korte broek en op slippers loopt.
Gisteren de eerste kerstboom gezien bij mensen thuis! Wij houden vast aan 'eerst Sinterklaas en dan pas een kerstboom'.

Groetjes,
Côlette & Armand