100 dagen na thuiskomst.......Laatste blog!!!

30 december 2014

De koffers staan klaar. Het appartement is leeg. We hebben goed geslapen en we zijn klaar voor onze terugreis naar Nederland. We gooien nog wat laatste afval weg in de containers en voor een laatste bak koffie rijden we naar onze 'buurt Coffee Bean'. Deze keer two-coffee-to-go-and-to-never-come-back. Hier hebben we vaak samen koffie gedronken als Armand uit zijn werk kwam en ik zat hier regelmatig overdag alleen te genieten van het zonnetje, koffie en 'vrij zijn'.

Dan is het echt tijd om richting de luchthaven te rijden. Met zes koffers is de huurauto goed gevuld. De stemming zit er goed in. We kijken er naar uit om thuis in Nederland te zijn maar we weten ook dat we prachtig weer, mooie natuur en lieve vrienden achterlaten. Op de luchthaven is inmiddels de dependance van Stone Brewery klaar en, ach al is het 9 's morgens, we nemen een lekker afscheidsbiertje. Afscheid in stijl.

Eerste stop is Los Angeles en dan de grote blauwe vogel van de KLM in. Met onze frequent flyer miles kunnen we upgraden naar Business Class. Dus: heerlijk eten en drinken! En we hebben het vooruitzicht van een paar uur goed slapen want de Business Class is veranderd: de bedden gaan helemaal plat, je krijgt een fijn dekbedje en kussentje en de privacy is geweldig (geen pottenkijkers).

Champagne in de Business Class

31 december 2014

Goed uitgerust zien we Nederland vanuit de lucht: veel groen, heel plat en veel water.

Op Schiphol verloopt het allemaal soepeltjes en de marechaussee laat ons zonder problemen weer binnen. We wachten op de koffers en zijn slechts door een glazen wand gescheiden van ons ophaalcomité. En dan de deuren open en tadaaaaaaa......daar zijn we dan. Knuffels, tranen en gauw aan de koffie met zijn allen. Fijn om niet 'alleen' op Schiphol aan te komen.

Welkomstcomité op Schiphol

Op het gemeentehuis in Oosterhout laten we ons meteen weer inschrijven in Nederland en Oosterhout en gaan dan naar huis. Het is prachtig versierd met bloemen, slingers en vlaggetjes. De moeder van Armand heeft voor koffie en wat lekkers gezorgd, de verwarming is aan en we voelen: we zijn thuis.

's Middags doen we een dutje want het is oudjaarsdag en we weten dat het laat gaat worden. We vieren het thuis met de ouders van Armand, mijn moeder, Ome Theo, Joke, Ruud en de hondjes Sieta en Chedy.

Terwijl we sliepen kregen we er een huisgenoot bij. De 'bestelde' parkiet was inmiddels oud genoeg om het nest te verlaten en zo kwam 'onze' Lucky al op 31 december bij ons wonen. Na een paar uur zich rustig te hebben gehouden was meneer (of mevrouw) al erg aanwezig. Het is een druktemaker, aansteller en sloper en is het liefst uit de kooi en op plekken waar hij niet mag zitten. Soms willen we hem wel achter het behang plakken.....

En dan.......

Armand heeft nog anderhalve week vrij en ik een maand voordat we weer aan het werk gaan. Dus we gaan op het gemakje acclimatiseren maar niet voordat we de rest van de familie zien op de nieuwjaarsborrel bij ons Petra op 3 januari. Diezelfde avond is er ook de jaarlijkse presentatie van 't Ceedeeke maar we besluiten om dit maar even over te slaan. Om drie dagen na aankomst meteen 'tout Oosterhout' te zien lijkt ons wat teveel van het goede. Daar wachten we nog maar een weekje mee. ;-)

We zijn in de goede periode terug naar huis gekomen en pikken het Klein Revuetje Tussen De Scheufdeuren in De Kloek en alle voorfeesten van carnaval mee. Bij de Hofkapelavond zien we het grootste deel van carnavalvierend Oosterhout en voelen we ons in een warm bad stappen. Lekker hoor!!

Voor Armand is het fijn om weer naar PSV te gaan en met zijn vrienden te ouwehoeren op de tribune. De dames en heren van de LTF organiseren zowaar een heus welcome home feestje. En het was gezellig!!!

En het ziet er naar uit dat we dit jaar een mooi kampioenschapsfeestje kunnen meevieren!

Als Armand zich weer meldt bij ASML in Veldhoven, drink ik een bak koffie met mijn baas en collega's en klets wat bij. Armand voelt zich snel weer als een vis in het water in Veldhoven en heeft nieuwe uitdagingen in het vizier.

Twee weken na een gezellige borrel met mijn collega's breekt dan ook voor mij het moment van werken aan. Er staat een mooi welkomstboeketje op mijn bureau klaar en de sfeer zit er meteen goed in. Na een dag of wat acclimatiseren, handjes schudden en bijpraten voelt het weer fijn om aan de slag te zijn, regelmaat te hebben en de hersenen te laten kraken.

Klusserdeklus

In Amerika hebben we vaak op heerlijke bedden geslapen in de hotels. Al snel besloten we daar dat we in Nederland ook maar eens een boxspring moesten gaan kopen. De dakkapel moet ook nog afgewerkt worden en ik ben toe aan een ander (moderner) laminaat. De muren moeten ook geschilderd worden en we realiseren ons dat al die spullen uit Amerika ook een plekje moeten krijgen. Een flinke kastenwand is wat we nodig hebben. We gaan dus aan de slag en zoeken, bed, laminaat, kast en kleuren voor de muren uit. Schilder aan de slag, zelf laminaat verwijderen enz. enz.

Het is nog niet helemaal af maar het begint ook boven helemaal in orde te komen en het bed.............dat ligt heerlijk!!!

Ondertussen hebben we ook nog een kuub openhaardhout gehaald. Dat ligt nu lekker te drogen in onze garage zodat we volgend seizoen het haardje goed kunnen laten branden.

Nieuwe auto

De auto's in Amerika zijn erg goedkoop maar het lukte ons toch niet om daar een exemplaar te vinden die aan al onze eisen voldoet. De keuze in 'diesels' is toch nog erg beperkt daar. Dus bestelden we in Nederland onze nieuwe auto. Met veel tamtam onthulden we in de showroom ons nieuwe rijtuig. Armand zit veel op de weg en heeft veel profijt van alle 'toeters-en-bellen'. Kortom: heppie de peppie !!
En we hebben allebei de auto's voorzien van een mooi San Diego-sticker. 

Gezelligheid en carnaval

We hebben wat in te halen en bij te praten dus veel bezoekjes aan en van vrienden en familie, gaan we net als in San Diego een vrijdagmiddag-het-is-weekend-biertje drinken en gaan we samen naar de film.

Het was heel leuk om een keer carnaval te vieren zonder draaiboek van een band, vereniging of carnavalsstichting. We konden blijven plakken daar waar het gezellig was en genoten van het mooie weer op het Hatsekideeplein, de leut en de muziek. In het zonnetje zagen we samen met onze familie een mooie optocht voorbij trekken en beleefden we een gezellige boerenbruiloft. We weten nu........met draaiboek en druk programma is het mooi carnaval vieren maar ook zonder kunnen we goed aan en genieten we niet minder (wel anders).

Luchtvracht en zeevracht arriveert

De luchtvracht met een klein deel van onze spullen uit Amerika is goed op tijd. De zeevracht heeft flink wat vertraging door een staking in Los Angeles. Bij iedere doos die open gaat denken we: 'oh ja, dat hadden we ook nog'. Veel herinneringen aan een prachtige tijd.

Dit was het dan...........de laatste blog

Veel mensen vragen of we al weer gewend zijn in Nederland, of we iets missen uit San Diego, of we niet langer hadden willen blijven, of we terug willen........

Ja, we zijn echt al weer gewend in Nederland. Het voelde al snel weer goed en thuis. Natuurlijk missen we het mooie weer en soms ook de vrijheid die we daar hadden maar hier genieten we ook weer met vrienden en familie om ons heen.

Het was meestal leuk om de blog te schijven. Het was steeds wel veel werk maar we hebben er het thuisfront goed mee op de hoogte kunnen houden en we hebben er nu zelf een mooi dagboek aan. Het was leuk om te ervaren dat heel veel mensen ons via de blog volgden en reacties plaatsten.

Groetjes,
Côlette & Armand

Afscheidnemen, Mexico, inpakken en wegwezen...

Afscheidnemen

Tja, dan heb je een mooie vakantie achter de rug en meteen terug naar 'reality': we moeten gaan afscheidnemen. Armand moet nog twee weken werken en neemt iedere dag een beetje afscheid. Dat doe ik van alle plekken waar ik nog een keer kom........de supermarkt, de Starbucks 'om de hoek', de nagelsalon, de kapper, de shoppingmall, de sportschool. Bij bijna alles wat we doen denken we: 'dit was de laatste keer'.

Soms hebben we het er moeilijk mee maar meestal overheerst het gevoel van blijdschap; blij dat we dit allemaal mochten meemaken. Met een koffer vol souvenirs en zelf vol van herinneringen gaan we terug naar Nederland.

Met onze 'nieuwe' vrienden eten we met zijn allen voor de laatste keer bij Carvers.

En dan hebben we onverwacht toch nog een bezoekje uit Nederland, of eigenlijk uit Portland. Niels is een dag over en we kletsen lekker bij onder het genot van een pint.

Een laatste lunch met Heidi, een laatste bak koffie met Ingrid, met Linda en met Tanja.

De afdeling van Armand grijpt de Christmaslunch aan om uitgebreid afscheid te nemen. Fijne dankwoorden en een paar mooie cadeau's.

Op donderdagavond zijn we nog een keer bij onze 'buurtkroeg' Karl Strauss geweest waar collega's van de afdeling waar Armand de eerste maanden werkte afscheid komen nemen. Het was erg gezellig en hier en daar krijgen we te horen dat Armand terug mag komen! Sommigen voorspellen zelfs dat we in no time terug zijn omdat we het hier gaan missen. Hahaha


We ontdekken de laatste dagen dat we hier zijn ook nog nieuwe gezellige plekjes. Daar is Cork and Craft er een van. En het is eigenlijk maar goed ook dat we het niet eerder ontdekten anders zouden we er (te?) vaak zijn geweest. Met Tanja en Henk eten we daar nog een keer samen. Ze hebben een prachtige menukaart met aparte gerechten (jummie pork belly en even-aan-wennen-maar-toch-wel-lekker-mergpijp) en heerlijke toetjes. We gaan voor The Sweet Beast: 4 toetjes op 1 groot bord onder het mom van 'sharing is caring'.

Ook onze laatste 'get together' met Mercedes en Gerard bracht ons op plekken waar we nog niet eerder waren. We begonnen op de Bernardo Winery........wijn, dans, muziek. Van het ene uiterste gingen we naar het andere uiterste: Bikercafé Kraken in Cardiff. Het was gezellig.

Cuyamaca Hike

Na een paar leuke hikes met het 'mannenclubje' is dit dan echt de laatste voor Armand. De grond is bevroren als ze 's morgens vroeg starten. Het doel is de top van de Cuyamaca Peak. De inspanning wordt beloond met een schitterend uitzicht over San Diego en omgeving.

In Julian worden de verloren calorieën weer aangevuld met bier, burgers en friet.

Samen

Dan hebben we zo maar ook nog een keer een avond niets te doen en gaan we samen naar de luxe servicebioscoop in Del Mar. Heerlijk onderuit met een hapje en een drankje genieten van de mooie film 'Theory of Everything'.


Voor ons laatste bezoek aan een brouwerij kiezen we voor Societe Brewing Company. We weten zeker dat we dat gaan missen hoor. Inmiddels hebben we al flink wat tap and tasting rooms gezien en zijn we bekend met de termen IPA, Pale Ale, Amber, Stout, Porter, hoppy......
We gaan in Nederland ook maar eens op zoek naar dit soort craft beers. Societe krijgt een hoog plaatsje op onze ranglijst: lekker bier en super sfeertje in de tap room.

We sluiten de avond af bij The Crab Catcher in La Jolla en eten daar kreeft en super lekkere crablegs. Wow, wat een goede smaak! De wijn erbij is ook prima en we genieten van buiten-eten in december onder de palmbomen. Waarom gaan we ook al weer naar huis? ;-)

Verhuisdag

Sinds onze vakantie aan de Oostkust zijn we steeds een beetje bezig met inpakken, uitzoeken, sorteren: wat moet mee met de luchtvracht, wat met zeevracht en wat gaat met ons mee het vliegtuig in? En dan moeten we er qua kleding natuurlijk rekening mee houden dat we in Nederland 'iets' dikkere kleding nodig hebben en warme schoenen maar ondertussen hebben we ook nog 'luchtig' spul nodig omdat we een paar dagen de Mexicaanse zon gaan opzoeken. Dus: lijstjes maken, nadenken, apart leggen, wassen.

Bij het opruimen van de keuken moeten we goed nadenken: was dit nou van ons of hoort dit bij het appartement?

Uiteindelijk staat alles in dozen in de woonkamer. Het is toch weer meer dan je denkt maar dat is ook niet zo raar. We hebben best wel wat gekocht hier en dan hebben we het niet alleen over kleding, schoenen en tassen maar zeker ook over souvenirs van de diverse reizen en kerstspullen, kerstservies, nieuwe set handdoeken.........

Het was ook allemaal zo 'goedkoop' hier.

De verhuizers stappen met drie 'man' binnen en in een razendsnel tempo pakken ze alles in en verdwijnen ons spullen in de vrachtwagen. Ze zijn minder voorzichtig en zorgvuldig dan de inpakkers die ons in Nederland hielpen. We hopen dat alles heel aankomt

Mexico

Het appartement is kaal en leeg en we hebben geen zin om daar de kerstdagen door te brengen. Baja California Sur in Mexico is slechts twee uur vliegen vanuit San Diego en het weer is daar nog een beetje beter. We gaan er 6 dagen lekker genieten van zon, strand, zee en rust en ons mentaal voorbereiden op onze terugreis. Dat gaat ons prima af. Ons hotel ligt in de buurt van de hoofdstad van de provincie, La Paz, ver weg van het drukke en toeristische Cabo San Lucas. 

A room with a view

We vinden prachtige witte strandjes met azuurblauwe zee. 

We bezoeken het plaatsje Todos Santos en eten heerlijke Mexicaanse gerechten.

De pelikanen duiken voor ons neus in de zee om vis te vangen.

Op dit prachtige strand bij ondergaande zon ben ik creatief met zand en zien we walvissen verderop in zee. Toen we bij het strand weggingen kwam onze auto vast te zitten in het losse zand en er was er geen beweging meer in te krijgen. Gelukkig kwamen er mensen aan met een stevige auto en een touw en trokken zij ons uit het zand.

Regelmatig zien we zwaar bewapende militairen door het stadje rijden om het veilig te houden daar. Iets met kartels, Mexicaanse maffia en drugs......

Objects in the mirror may be closer than they appear...

Ondertussen is het kerstmis. Op de boulevard is een kerstparkje ingericht, her en der zijn huizen verlicht en in de hotellobby horen we kerstliedjes. Verder merken we er niet veel van. Kerstmis is ver weg en de foto's van sneeuwlandschappen in Nederland zijn onwerkelijk.

Terug naar Nederland

We ruimen de laatste spullen op, de lease-auto wordt ingeruild voor een huurauto die we morgen op de luchthaven kunnen achterlaten, we regelen de laatste bankzaken, zeggen onze telefoonabonnementen op en maken de koelkast leeg.

Spullen die we niet meenemen maar nog wel bruikbaar zijn brengen we naar de Salvation Army.

Hopelijk kunnen we goed slapen vannacht. Om 0700 gaat de wekker en dan gaat het echt gebeuren: terug naar onze familie en vrienden, naar ons eigen huis, ons eigen bed.

We kijken er nu echt naar uit en kunnen tevreden terugkijken. Dit hebben we toch maar mooi gedaan. En hoe het in Nederland allemaal loopt.........we zien het wel. Het zal best wennen zijn en we zullen zeker wat dingen van hier missen maar daar komen we dan ook wel weer uit en overheen.

We zijn twee enorme bofkonten met zo'n behulpzame familie, vrienden en buren die ons huis,tuin, post en auto onder hun hoede hebben genomen en waarvan we veel leuke en lieve berichtjes, kaartjes en foto's hebben ontvangen. Via mail, whatsapp, skype, facetime en facebook bleven we op de hoogte en betrokken bij onze familie en vrienden.

Maar er gaat niets boven een echte knuffel en gewoon echt bij elkaar zijn.

Dus...........WE KOMEN ER AAN!!!

Tot gauw.

Groetjes,

Côlette & Armand