Cȏlette en Armand in San Diego: september 2014

Salt Lake City

Deze stad ligt op slechts twee uur vliegen van San Diego. Een mooie afstand voor lang weekend weg. We waren erg benieuwd naar deze stad waar in 2002 de Olympische Winterspelen werden gehouden en waar de hoofdzetel is van de Kerk van de Mormonen.

Uit Wikipedia:

De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen werd gesticht op 6 april 1830 in de Amerikaanse staat New York. Haar grondlegger was Joseph Smith Jr., die kort daarvoor het Boek van Mormon had gepubliceerd. Aan dit boek ontlenen de leden van de Kerk hun bijnaam mormonen.

De Kerk is vertegenwoordigd in circa 176 landen en territoria met ruim 15 miljoen leden, waarvan er zo'n 4 miljoen regelmatig deelnemen aan zondagsdiensten of andere kerkelijke activiteiten. Ongeveer de helft van alle actieve leden woont in de Verenigde Staten, waar zich ook de hoofdzetel van de Kerk bevindt, namelijk in Salt Lake City (Utah).

Hoofdkantoor

Tempel

Wat het Vaticaan is voor de Katholieken is dus Salt Lake City voor de Mormonen. Er staat een enorm hoofdkantoor en natuurlijk de tempel. De tempel is voor niet-Mormonen niet toegankelijk. Maar in het Visitor Center krijg je een goed beeld van het interieur. Het is er druk als wij er zijn. Er zijn veel 'bedevaartgangers' en het is druk bij de tempel met stelletjes die er trouwen.

De stad is klein, rustig en overzichtelijk. We vermaken ons er 1 dag prima maar zijn dan ook wel uitgekeken. Salt Lake City is de hoofdstad van de staat Utah en dus staat ook hier een groots en imposant State Capitol. We krijgen door dat ze inmiddels allemaal op elkaar lijken en dat ze geïnspireerd zijn op het Capitool in Washington. Het uitzicht vanaf State Capitol is prachtig: stad aan de voeten, rechts het zoutmeer en links de bergen.

De invloed van de Mormonen is te merken aan het alcoholpercentage in het bier (op tap). Dat mag slechts 3,2% zijn. Toch is er een aantal brouwerijen en ondanks het lage alcoholpercentage smaken de craftbeers prima. De biertjes op fles mogen wel een hoger percentage hebben.

Sweet Home Alabama

We hadden thuis gekeken of er nog wat leuks te doen was in Salt Lake City en ja hoor.....een concert van Lynyrd Skynyrd. Deze ouwe rockers bestaan nog steeds (of alweer...) en zijn vooral bekend van het nummer Sweet Home Alabama.

En dus reden we op vrijdagavond naar het openluchttheater USANA Amphitheatre.

Na de controle van onze leeftijd en het krijgen van een 'ja-ik-ben-ouder-dan-21-en-dus-mag-ik-bier-bestellen'-polsbandje (daar kunnen we maar niet aan wennen) volgenden we de rest van de bezoekers: bier en eten bestellen.

In het voorprogramma stond de hardrockband Tesla. En hard was het! Maar ook wel weer melodieus dus het viel mee.

Het was (weer?) Military Appreciation Day en ook hier werden de militairen geëerd en werd het volkslied gespeeld. Maar toen was het dan echt zo ver...........Lynyrd Skynard op het podium en BAM dat rockte meteen heerlijk. Prima concert met natuurlijk als hoogtepunt Sweet Home Alabama!

Park City en Olympische Winterspelen

Garmisch

Het Wasatch-gebergte is een waar wintersportparadijs. Er schijnt bijzonder goede en fijne, droge sneeuw te vallen waar het prima op skiën is (naar wij hebben horen zeggen).

Onze eerste stop is bij de skispringschansen en ik krijg visioenen van Garmisch Partenkirchen op nieuwjaarsdag maar dan zonder sneeuw. Bij het Olympisch Centrum waar ook de bobsleebaan ligt is een trainingsfaciliteit voor freestyle jumpen. Op hellingen van verschillende lengtes wordt geoefend en na de sprong belandt men zachtjes in het water.

Bobsleebaan

We rijden door naar Park City. Dit is dé wintersportplaats met luxe hotels en appartementen en heel veel ski-hellingen en ski-liften. Op zondag is er een gezellige markt in Park City en het is er erg druk. Vanuit het dorp is er meteen een ski-lift de berg op en zo'n ritje lijkt ons wel leuk: even op en neer en van het uitzicht genieten.

We wisten niet dat het ritje zo'n 45 minuten duurde. Het liftje ging tergend langzaam en al snel werd het heel saai: bomen onder ons, bomen naast ons, bomen in de verte en af en toe een ski-helling (zonder bomen). De hoop op een gezellig restaurantje boven op de top heeft ons er doorheen gesleept. ;-)

Dat restaurantje was er niet. Er was helemaal niets behalve 1 tafel en een bankje. Gelukkig hadden we water bij ons én de left-overs van het diner van de vorige avond. Koude pasta en water kan heerlijk zijn op een kale berg als je honger hebt.

We hadden echt geen zin om weer een keer 45 minuten in dat kabelbaantje te zitten en besloten om bergaf terug naar het dorp te lopen. Het was niet zo ver maar door een foutje in de route hebben we toch een flink stuk moeten omlopen. Moe maar tevreden en trots op de prestatie hebben we onszelf maar weer lekker getrakteerd op een terrasje in het dorp én op heerlijke sushi in Salt Lake City.

De trip zat er op. Nog 1 nachtje slapen en dan terug naar huis. Marc en Daniëlla waren inmiddels ook vertrokken vanuit Nederland.

Sashimi!

Tweeënhalve week bezoek....

We wisten in december 2013 al dat ze zouden komen en dat was nog heel ver weg maar maandag 1 september was het dan zover: mijn oudste neef Marc en zijn vriendin Daniëlla zagen we landen op Airport San Diego. Altijd weer spannend en heel bijzonder om bezoek uit Nederland 'ineens' hier in het verre Amerika te hebben. Het is fijn om aan mensen waar we om geven te kunnen laten zien dat we het hier naar ons zin hebben en om dat te kunnen delen.

Een uur na de landing zaten ze al aan de burgers en bier. Er zouden nog vele burgers en biertjes volgen.;-)
Dag 1 was al meteen lekker vol: Daniëlla ging gezellig mee naar Aquafit, deden we sightseeing San Diego en Coronado en gingen we de Padres aanmoedigen! Dat aanmoedigen hielp want 'we' wonnen.

Cocktails in het Platinum

Viva Las Vegas / helikopter

Daarna vroeg uit de veren om naar Las Vegas te vertrekken. We volgenden de voor mij bekende route: koffie in Riverside, broodje in Baker en door naar het Platinum Hotel.
Armand bleef nog twee daagjes werken in San Diego. We haalden hem op de luchthaven van Las Vegas op. Vegas is steeds weer een avontuur. Het was er wel erg warm en ook bij de Hooverdam liepen we in een warme föhn. Met Nederlandse prijzen in gedachten is het heerlijk shoppen in Amerika en dan is ineens 'alles' interessant. Macy's en de winkels in het outletcentrum van Las Vegas hebben kennis gemaakt met de credit card van Marc en Daantje.

Bij een van de vele Wedding Chapels mochten we binnen kijken. Wat een business zeg. Het gaat daar aan de lopende band door. Bij de balie worden bruidsboeketten verkocht, je kunt er de ringen kopen en er is een afdeling voor het huren van een pak en jurken. Een bruidspaar zat (zenuwachtig?) te wachten tot ze aan de beurt waren. We mochten even in de trouwruimte zelf kijken en foto's maken maar op een gegeven moment hoorden we de inmiddels legendarische woorden: "Excuse me but I need the chapel".

Het is al indrukwekkend om de hotels en de lichtjes te zien als je over de Strip loopt in Las Vegas maar hoe gaaf zou het zijn om met een helikopter over de Strip te vliegen?!?
Marc en Armand gingen de uitdaging aan! Daantje en ik bleven maar wijselijk aan de grond. Wij hebben beiden niet van die hele sterke magen....
We zwaaiden onze mannen uit en na 15 minuten konden we ze weer veilig in onze armen sluiten. ;-)

De blik op die gezichten was onbetaalbaar: twee blije guppen die zojuist een geweldige ervaring achter de rug hadden. Kijk maar naar het filmpje.....

Death Valley National Park

Marc en Daantje gingen een paar dagen samen op pad en vlogen vanaf Las Vegas naar San Francisco om van daaruit na een paar dagen met een huurauto via highway 101 terug naar San Diego te rijden.

Armand en ik gingen vanuit Las Vegas naar Death Valley National Park. Armand was er ooit al eens geweest en voor mij was het de eerste keer. Ik was erg benieuwd: Hoe doods is het? Hoe warm is het? Hoe mooi is het?

Nou was het in Las Vegas al erg warm dus hoe erg kon Death Valley dan nog zijn?

Uhhh, nog een flink stuk warmer dus! De hoogste temperatuur die wij gemeten hebben was 48 graden!! Als je dan uit de auto stapt dan weet je..........we gaan hier niet te lang buiten blijven staan. Eventjes lopen, rondkijken, foto's maken en hop weer naar de airco.

Maar wat is het prachtig daar! Wilde woeste bergen, kale zandvlakten, prachtige zandduinen en zout.......heel veel zout.

Het is onbeschrijfelijk zo mooi. Hopelijk kunnen de foto's wat meegeven van wat we hebben gezien.

The Devil's Golfcourse

Artist Palette

Badwater

Zout bij Badwater

Na een overnachting in Ridgecrest reden we op zondag weer richting San Diego. Onderweg deden we Lake Arrowhead aan. Dit is een mooi meer hoog in de bergen. En wat een contrast met Death Valley. Daar waar we op zaterdag nog 48 graden hadden zaten we op zondag bij Lake Arrowhead in regen met 18 graden. Stiekem was dat ook wel weer even lekker hoor zo'n klein verfrissend regenbuitje.

Wasbeurtje nodig

Line Dancing en Los Angeles

Een lekker relaxed dagje: met Daantje naar Zumba, Starbucks, autowasserij en de nagelsalon voor een mani/pedi. En Marc ging naar Cymer om met Armand te lunchen.

's Avonds gingen we naar Incahoots. Deze countrydanceclub geeft aan het begin van de avond linedance-lessen en daarna is het 'vrij dansen'. We positioneren ons aan de rand van de dansvloer zodat we goed zicht hebben. Geweldig weer om te zien hoe jong en oud samen aan het dansen is. Daantje en ik doen mee met 1 les en hebben het vrij snel onder de knie.

Yiiiihaaaaaaaaa!!

Dan staat Los Angeles op het programma. We rijden op donderdag eerst naar Venice Beach en daar lunchen we ook. Vervolgens naar Santa Monica Beach en via Beverly Hills naar Hollywood. Vlakbij het hotel vinden we een goed Italiaans restaurant.

Na het eten rijden we naar Griffith Observatory. Daar heb je een prachtig uitzicht over de stad.

Rodeo Drive

De volgende dag gaan we naar Rodeo Drive en Old Town Los Angeles. Tijd om weer naar San Diego te gaan en Armand op te halen want we gaan naar Palm Springs.

Palm Springs en Joshua Tree National Park

Het is warm in Palm Springs. We rijden 's avonds het stadje binnen en het is 38 graden! Na het inchecken in het hotel gaan we dan maar snel een drankje drinken op het verkoelende terras van de The Village Pub. Maar we maken het niet te laat want de volgende dag vertrekken we vroeg naar Joshua Tree National Park.

Omdat we vroeg zijn kunnen we ondanks de warmte toch een een korte hike lopen. Verder komen we langs de bekende plekken zoals de jumbo rocks en de cactus garden.

Beer Tasting

We hebben er al vaker over verteld: de vele micro brouwerijen hier in San Diego. En dat willen we Marc en Daantje natuurlijk ook laten beleven. We beginnen bij de grootste, Stone Brewery in Escondido waar een aantal stevige en pittige biertjes op het menu staan. Daarna gaan we naar Latitude 33. Dit is een vrij nieuwe en kleine brouwerij. Het bier is er echter heerlijk. Per persoon kiezen we er vier uit en ze vallen (bijna) allemaal goed. De "Carolina Honeyhips" en "Germans in the desert" zijn favoriet! Het is er ook erg gezellig en dat komt mede door het aardige en vrolijke personeel.

Brouwerij nummer drie is Lost Abbey. Armand en ik zijn er nu een paar keer geweest en iedere keer is het weer leuk en lekker.

De temperatuur is nog steeds op zijn best en voordat we de BBQ aanmaken gaan we eerst lekker zwemmen en chillen bij het zwembad. Heel vervelend!

Afscheid

Op maandag huren Marc en Daantje nog een auto (eindelijk een cabrio!) en gaan er samen lekker een dag op uit richting Julian en Anza Borrego. Dinsdag is het inpakdag en doen we nog even de Walmart, In & Out Burger en Nordstrom Rack aan.

Het laatste etentje samen hebben we op het terras bij Hotel Rancho Bernardo Inn met een prachtig uitzicht. Het is heerlijk.

En dan zit het er op. Op woensdagochtend breng ik Marc en Daniëlla naar de luchthaven.

Het was supergezellig!!

En weer door..........

met onze dagelijkse gang van zaken. Armand moet natuurlijk werken en zit in een druk maar leuk project. Zumba en Aquafit roepen weer en ik spreek weer af met vriendinnen: lekker lunchen, bakkie koffie doen, wijntje drinken en hapje eten.
En verder hebben we Stone Farms bezocht. Het is hele grote moestuin vanwaar veel groenten richting de restaurants van Stone Brewery gaan. Het is er lekker rustig en onder een paar grote bomen kun je genieten van een biertje en verse pizza met groenten rechtstreeks van het land.

Inmiddels is ook het laatste speelgoed voor Armand hier afgeleverd: de Iphone 6!

Voordeel is wel dat ik de 5S nu heb en dat mijn 'oude' 4S hier nu netjes ligt te wachten op mijn moeder.

Sea World

We zouden gaan jetskiën maar voor de derde keer werd dit afgezegd vanwege het weer. Iets met hoge golven enzo. Dan maar besloten om naar Sea World te gaan. Het was er heerlijk weer voor en we hebben weer genoten van de shows, de pinguïns, de beluga wales en de walrussen...

En uiteindelijk zaten we bij de Orka show in de soak zone!! Gegarandeerd nat! En dat klopt. Wat een bak met water kwam er over ons heen toen die orka met zijn staart zwaaide. Geweldig en een heerlijke verkoeling.