maandag 29 december 2014

Afscheidnemen, Mexico, inpakken en wegwezen...

Afscheidnemen

Tja, dan heb je een mooie vakantie achter de rug en meteen terug naar 'reality': we moeten gaan afscheidnemen. Armand moet nog twee weken werken en neemt iedere dag een beetje afscheid. Dat doe ik van alle plekken waar ik nog een keer kom........de supermarkt, de Starbucks 'om de hoek', de nagelsalon, de kapper, de shoppingmall, de sportschool. Bij bijna alles wat we doen denken we: 'dit was de laatste keer'.
Soms hebben we het er moeilijk mee maar meestal overheerst het gevoel van blijdschap; blij dat we dit allemaal mochten meemaken. Met een koffer vol souvenirs en zelf vol van herinneringen gaan we terug naar Nederland.

Met onze 'nieuwe' vrienden eten we met zijn allen voor de laatste keer bij Carvers.



En dan hebben we onverwacht toch nog een bezoekje uit Nederland, of eigenlijk uit Portland. Niels is een dag over en we kletsen lekker bij onder het genot van een pint.



Een laatste lunch met Heidi, een laatste bak koffie met Ingrid, met Linda en met Tanja.

De afdeling van Armand grijpt de Christmaslunch aan om uitgebreid afscheid te nemen. Fijne dankwoorden en een paar mooie cadeau's.



Op donderdagavond zijn we nog een keer bij onze 'buurtkroeg' Karl Strauss geweest waar collega's van de afdeling waar Armand de eerste maanden werkte afscheid komen nemen. Het was erg gezellig en hier en daar krijgen we te horen dat Armand terug mag komen! Sommigen voorspellen zelfs dat we in no time terug zijn omdat we het hier gaan missen. Hahaha


We ontdekken de laatste dagen dat we hier zijn ook nog nieuwe gezellige plekjes. Daar is Cork and Craft er een van. En het is eigenlijk maar goed ook dat we het niet eerder ontdekten anders zouden we er (te?) vaak zijn geweest. Met Tanja en Henk eten we daar nog een keer samen. Ze hebben een prachtige menukaart met aparte gerechten (jummie pork belly en even-aan-wennen-maar-toch-wel-lekker-mergpijp) en heerlijke toetjes. We gaan voor The Sweet Beast: 4 toetjes op 1 groot bord onder het mom van 'sharing is caring'.



Ook onze laatste 'get together' met Mercedes en Gerard bracht ons op plekken waar we nog niet eerder waren. We begonnen op de Bernardo Winery........wijn, dans, muziek. Van het ene uiterste gingen we naar het andere uiterste: Bikercafé Kraken in Cardiff. Het was gezellig.



Cuyamaca Hike

Na een paar leuke hikes met het 'mannenclubje' is dit dan echt de laatste voor Armand. De grond is bevroren als ze 's morgens vroeg starten. Het doel is de top van de Cuyamaca Peak. De inspanning wordt beloond met een schitterend uitzicht over San Diego en omgeving.
In Julian worden de verloren calorieën weer aangevuld met bier, burgers en friet.





Samen

Dan hebben we zo maar ook nog een keer een avond niets te doen en gaan we samen naar de luxe servicebioscoop in Del Mar. Heerlijk onderuit met een hapje en een drankje genieten van de mooie film 'Theory of Everything'.


Voor ons laatste bezoek aan een brouwerij kiezen we voor Societe Brewing Company. We weten zeker dat we dat gaan missen hoor. Inmiddels hebben we al flink wat tap and tasting rooms gezien en zijn we bekend met de termen IPA, Pale Ale, Amber, Stout, Porter, hoppy......
We gaan in Nederland ook maar eens op zoek naar dit soort craft beers. Societe krijgt een hoog plaatsje op onze ranglijst: lekker bier en super sfeertje in de tap room.




We sluiten de avond af bij The Crab Catcher in La Jolla en eten daar kreeft en super lekkere crablegs. Wow, wat een goede smaak! De wijn erbij is ook prima en we genieten van buiten-eten in december onder de palmbomen. Waarom gaan we ook al weer naar huis? ;-)

Verhuisdag

Sinds onze vakantie aan de Oostkust zijn we steeds een beetje bezig met inpakken, uitzoeken, sorteren: wat moet mee met de luchtvracht, wat met zeevracht en wat gaat met ons mee het vliegtuig in? En dan moeten we er qua kleding natuurlijk rekening mee houden dat we in Nederland 'iets' dikkere kleding nodig hebben en warme schoenen maar ondertussen hebben we ook nog 'luchtig' spul nodig omdat we een paar dagen de Mexicaanse zon gaan opzoeken. Dus: lijstjes maken, nadenken, apart leggen, wassen.

Bij het opruimen van de keuken moeten we goed nadenken: was dit nou van ons of hoort dit bij het appartement?
Uiteindelijk staat alles in dozen in de woonkamer. Het is toch weer meer dan je denkt maar dat is ook niet zo raar. We hebben best wel wat gekocht hier en dan hebben we het niet alleen over kleding, schoenen en tassen maar zeker ook over souvenirs van de diverse reizen en kerstspullen, kerstservies, nieuwe set handdoeken.........
Het was ook allemaal zo 'goedkoop' hier.






De verhuizers stappen met drie 'man' binnen en in een razendsnel tempo pakken ze alles in en verdwijnen ons spullen in de vrachtwagen. Ze zijn minder voorzichtig en zorgvuldig dan de inpakkers die ons in Nederland hielpen. We hopen dat alles heel aankomt

Mexico

Het appartement is kaal en leeg en we hebben geen zin om daar de kerstdagen door te brengen. Baja California Sur in Mexico is slechts twee uur vliegen vanuit San Diego en het weer is daar nog een beetje beter. We gaan er 6 dagen lekker genieten van zon, strand, zee en rust en ons mentaal voorbereiden op onze terugreis. Dat gaat ons prima af. Ons hotel ligt in de buurt van de hoofdstad van de provincie, La Paz, ver weg van het drukke en toeristische Cabo San Lucas. 

A room with a view







We vinden prachtige witte strandjes met azuurblauwe zee. 






We bezoeken het plaatsje Todos Santos en eten heerlijke Mexicaanse gerechten.




De pelikanen duiken voor ons neus in de zee om vis te vangen.




Op dit prachtige strand bij ondergaande zon ben ik creatief met zand en zien we walvissen verderop in zee. Toen we bij het strand weggingen kwam onze auto vast te zitten in het losse zand en er was er geen beweging meer in te krijgen. Gelukkig kwamen er mensen aan met een stevige auto en een touw en trokken zij ons uit het zand.





Regelmatig zien we zwaar bewapende militairen door het stadje rijden om het veilig te houden daar. Iets met kartels, Mexicaanse maffia en drugs......


Objects in the mirror may be closer than they appear...
Ondertussen is het kerstmis. Op de boulevard is een kerstparkje ingericht, her en der zijn huizen verlicht en in de hotellobby horen we kerstliedjes. Verder merken we er niet veel van. Kerstmis is ver weg en de foto's van sneeuwlandschappen in Nederland zijn onwerkelijk.


Terug naar Nederland

We ruimen de laatste spullen op, de lease-auto wordt ingeruild voor een huurauto die we morgen op de luchthaven kunnen achterlaten, we regelen de laatste bankzaken, zeggen onze telefoonabonnementen op en maken de koelkast leeg.
Spullen die we niet meenemen maar nog wel bruikbaar zijn brengen we naar de Salvation Army.

Hopelijk kunnen we goed slapen vannacht. Om 0700 gaat de wekker en dan gaat het echt gebeuren: terug naar onze familie en vrienden, naar ons eigen huis, ons eigen bed.
We kijken er nu echt naar uit en kunnen tevreden terugkijken. Dit hebben we toch maar mooi gedaan. En hoe het in Nederland allemaal loopt.........we zien het wel. Het zal best wennen zijn en we zullen zeker wat dingen van hier missen maar daar komen we dan ook wel weer uit en overheen.

We zijn twee enorme bofkonten met zo'n behulpzame familie, vrienden en buren die ons huis,tuin, post en auto onder hun hoede hebben genomen en waarvan we veel leuke en lieve berichtjes, kaartjes en foto's hebben ontvangen. Via mail, whatsapp, skype, facetime en facebook bleven we op de hoogte en betrokken bij onze familie en vrienden.
Maar er gaat niets boven een echte knuffel en gewoon echt bij elkaar zijn.

Dus...........WE KOMEN ER AAN!!!
Tot gauw.
Groetjes,
Côlette & Armand

Geen opmerkingen:

Een reactie posten