Het is heerlijk opscheppen over het mooie weer hier en als er dan bezoek komt is het best vervelend als het die dag regent dat het giet! Daar sta ja dan met je mooie verhalen over een zonovergoten California. Joke en Ruud konden ervaren dat het hier ook flink kan regenen. Gelukkig was het maar van korte duur en zaten we de volgende dag al snel buiten aan een bak koffie.
Heerlijk om weer lekker bij te kletsen en gezellige dingen te doen samen. We werden goed verwend met pepernoten en het nieuwste carnavalsinsigne.
Samen aan een lokaal pilsje en er zouden er meer volgen die drie weken...
Los Angeles verkennen
Na globaal de planning voor de vakantie van Joke en Ruud te hebben doorgenomen kwamen we al snel tot de conclusie dat we meteen het eerste weekend het beste al naar Los Angeles konden gaan. Vlug een hotel geboekt vlakbij Hollywood Boulevard en op zaterdagochtend vroeg op pad richting Universal Studios. Het is er heerlijk 'rustig' en nergens hebben we met lange wachtrijen te maken. De tour langs de studio's is toch wel heel leuk en bijzonder. De Water World show is erg spectaculair. Met verbazing hebben we gekeken en geluisterd naar de Special Effects show. Niet omdat de special effects zo bijzonder waren maar omdat de twee presentatoren van de show deden alsof ze voor een klas met domme kleuters stonden. Erg flauw en kinderachtig! Een klein dompertje op de verder gezellige middag. De Jurrasic Park attractie ("you WILL get wet!") hebben we redelijk droog overleefd.
Nep decor
en zo was de set van een vliegtuigcrash
Water World
Na het eten bij het Hard Rock Café reden we naar Hollywood. Ons motel was wat shabby en hier en daar niet helemaal schoon maar we hebben goed geslapen.
Sunset Boulevard
Natuurlijk gingen we op zoek naar een goede plek voor een foto van de letters HOLLYWOOD, bekeken we de Walk of Fame en reden we over Sunset Boulevard. Het zonnetje begeleidde ons. Op Rodeo Drive waren de winkels nog niet open en dat was maar goed ook. Onze creditcards hebben waarschijnlijk een limiet waar ze hier om moeten lachen. Dan maar een bak koffie in de zon en als die koffie dan ook nog eens goddelijk is.....wat wil je dan nog meer met zo'n gezelschap.
Next stop: Santa Monica Boulevard en Venice Beach. Het blijft steeds weer leuk om daar lekker rond te slenteren. Op weg naar huis gingen we nog even kijken in San Juan Capistrano. We waren benieuwd of er weer een band speelde bij de Swallow Inn. En ja hoor.........band, bier, bargasten en bijzondere foto's op de toiletten. Het was er gezellig.
Santa Monica Pier
Koalifornia en Kung Fu Panda
De ZOO van San Diego is mooi, groot en beroemd. De dieren hebben mooie ruime verblijven en het is er heerlijk wandelen tussen heel veel groen. Ik heb meteen een jaarlidmaatschap aangeschaft. We kunnen nu een jaar lang van deze mooie dierentuin genieten. De beroemdste bewoners zijn de pandaberen. Na een tijdje in de rij te hebben gestaan zien wij dan ook deze geweldige beesten. Ze zien er uit alsof je er lekker mee kunt knuffelen.
Ook bij de koala's blijven we lang staan. Die beesten hangen heerlijk lui in een boom. Wat een leven!
De volgende dag rijden we naar de luchthaven waar Joke en Ruud hun huurauto ophalen. Ze blijven niet de hele periode bij ons in San Diego maar gaan er nog een paar dagen op uit.
Thanksgiving en kalkoen
Wikipedia over Thanksgiving: Thanksgiving Day is a national holiday celebrated primarily in the United States and Canada as a day of giving thanks for the blessing of the harvest and of the preceding year. Several other places around the world observe similar celebrations. It is celebrated on the fourth Thursday of November in the United States and on the second Monday of October in Canada. Het is in ieder geval een vrije dag en het bedrijf waar Armand werkt is ook de dag erna dicht. Een lang weekend dus! Wat we er vooral van meekrijgen is dat het een echt familiefeest is. Luchthavens, treinen en wegen zitten vol omdat iedereen naar familie afreist voor een traditionele familiedag met 's morgens op tv kijken naar de Macy's Thanksgiving Day Parade vanuit New York gevolgd door een hondenshow en American Football. Maar het belangrijkste van de dag is het uitgebreide en overdadige diner met een enorme kalkoen uit de oven. Zo'n kalkoen leek mij wel een uitdaging dus na goed uitgezocht te hebben hoe je zo'n gevaarte moet klaarmaken ging ik over tot de aanschaf van een roasting pan, een vleesthermometer en een mega pipet ('baster' in het Engels) om het vlees ieder half uur met het eigen vet en jus te kunnen bedruipen. Ik zocht de kleinste diepvrieskalkoen uit (toch nog zo'n 4,5 kg). Drie dagen vantevoren moest het beest al de diepvries uit om rustig in de koelkast te kunnen ontdooien. Voor de stuffing (vulling) nam ik een traditioneel recept met broodblokjes, kruiden en champignons. De vulling gaat zowel in de nek als binnen in de romp. Benen en vleugels worden met touw bij elkaar gebonden zodat de vulling er niet uit valt. Dan een half uur in een hete oven en vervolgens nog zo'n 3 uur in matige temperatuur. Ieder half uur bedruipen met eigen jus en vet en 'temperaturen'. Als het vlees de temperatuur van 80 graden Celsius heeft bereikt is het goed. Nog een half uurtje 'rusten' onder aluminiumfolie en klaar! Het resultaat was een prachtige bruin geroosterde kalkoen met heerlijk mals vlees! Was best wel trots. Heb de smaak te pakken want ook voor kerstmis ligt er een mooi exemplaar te wachten in de diepvries.
en Na.
Vullen...
Voor.....
Black Friday
De dag na Thanksgiving is de traditionele start van het Holiday-seizoen en gaan de Amerikanen massaal shoppen. Wekenlang worden mega-aanbiedingen aangekondigd en op Black Friday zijn de kortingen het hoogst. Vooral voor electronica ligt men al dagen in de rij voor de winkel en als de deuren van de winkels open gaan vindt er werkelijk een bestorming plaats: rennen, graaien en vechten. In de rij om je auto te parkeren, in rij om de winkel in te kunnen, in de rij voor de pashokjes, in de rij voor de kassa's.......zeg maar de Dol Dwaze Prijzencircusdagen die we in Nederland kennen maar dan een paar graadjes erger.
Een goede voorbereiding is het halve werk dus worden plattegronden van de winkels op internet gezet met aangeduid waar de aanbiedingen liggen. Dan kun je thuis al je route door de winkel bepalen om geen aanbieding te missen want...OP=OP. Verder vooral folders uitpluizen, coupons knippen en lijstje maken.
Ook wij hebben ons gewaagd aan shoppen op Black Friday. In het winkelcentrum hier in de buurt was het vol en in de warenhuizen leek het alsof een bom was ontploft. In het outletcentrum in Carlsbad ging het er wat beschaafder aan toe en we hebben wat leuke kortingen meegepakt.
Na het shoppen zijn we naar het Cabrillo National Park geweest op Point Loma. Je hebt daar een geweldig uitzicht over San Diego en de zonsondergang is prachtig.
Vuurtoren Point Loma
Wie fotografeert wie?
Anza Borrego State Park
Armand en ik hadden deze hike drie weken eerder ook al gelopen en was zeer de moeite waard. We gingen samen met Joke en Ruud nog een keer. Het is er prachtig en rustig en op het eind van de wandeling wordt je beloond met een mooi palmbomenbos. Het lopen en klimmen ging lekker en op de terugweg hebben we onszelf nog beloond met een heerlijk pilsje en hapje in Julian.
Sinterklaas en kerstversiering
Op de foto met Santa
De dag daarna vertrokken Joke en Ruud naar de Grand Canyon, Las Vegas en Joshua Tree National Park. Armand en ik waren een paar dagen even alleen en ik ging me verdiepen in de kerstversiering. Omdat die kerstverlichting in Nederland niet te gebruiken is (in verband met andere voltage, 110 i.p.v. 220) besloten we om het bescheiden te houden. En dat is moeilijk hoor als de winkels uitpuilen met een heleboel mooie (maar ook minder mooie) verlichting en artikelen. Alles is 'gezellig'.
En samen gingen Armand en ik een kerstboom kopen. En dat is eigenlijk heel simpel hier: ze zijn allemaal mooi! Je hoeft alleen maar te kijken naar de lengte van de boom. Hier geen lelijke takken, ongelijke kanten, uitstekende takken, scheve bomen of kale plekken maar gewoon vol, mooi groen, symmetrisch en recht. We vroegen ons af hoe dat kon en vonden het antwoord op Wikipedia: Alle bomen worden tijdens de groei ieder half jaar in vorm gesnoeid. De bomen groeien daardoor perfect in de driehoekvorm en zijn vol en dik.
Ook wij vonden een prachtexemplaar en namen de heerlijk geurende boom mee naar huis.
Sinterklaascadeaus in kerstpapier
Maar eerst moest Sinterklaas nog 'rijden' hier in San Diego. Op zaterdagochtend pakten we de pakjes uit en hadden we via facetime contact met mijn familie die op dat moment pakjesavond in Nederland hadden. Ze speelden het Sinterklaasspel en wij speelden even mee. Per mail kwam er een heel mooi gedicht voor ons. Het was leuk om zo weer de hele familie bij elkaar te zien!
We hadden een drukke dag want het huis moest aan de buiten- en binnenkant worden versierd, we moesten de kerstboom optuigen, boodschappen doen bij de Japanse supermarkt en sushi maken. Gelukkig hadden we de hulp van Joke en Ruud. Ruud en Armand bemoeiden zich met de buitenverlichting en besloten dat het wat uitbundiger kon. Joke en ik namen de kerstboom onder handen en tijdens het sushi maken kon Ruud zich artistiek uitleven op een kerstkrans. Resultaat: een prachtige krans aan de voordeur! Erg blij mee.
De sushi-rijst was iets beter gelukt dan de vorige keer en het was weer heerlijk smullen.
Precisiewerk ophangen lampjes
Precisiewerk kerstkrans maken
Ons kleine boompje
Het resultaat....
De USS Midway en de lichtjesparade
We hadden met Joke en Ruud nog 1 gezamenlijke dag want het afscheid zat er al weer aan te komen. We gingen overdag het vliegdekschip de USS Midway bezoeken en 's avonds was er een lichtjesparade in de haven van San Diego met met kerstverlichting versierde bootjes.
Een bezoek aan het vliegdekschip blijft iedere keer weer bijzonder. Deze keer kregen we uitleg van een oud piloot over het landen op zo'n vliegdekschip. Dat was niet eenvoudig.
Armand ligt 'op kooi'
de USS Midway
Uitleg door een gepensioneerde piloot
Ho - Ho - Ho !!
Voor het bekijken van de lichtjesparade hadden we kaarten gekocht voor een verzorgde avond op de USS Midway. In de hangar op het schip stonden vele aangeklede tafels en een aantal buffetten met heerlijk eten. Op het dek van het schip stonden statafels, stoelen en terrasverwarmers zodat iedereen redelijk warm de parade vanaf het dek kon aanschouwen. Op het dek stond ook het dessertbuffet en een koor zong kerstliedjes. Het was goed georganiseerd en leuk om mee te maken maar voor het beste zicht op de lichtjesparade kun je toch beter langs de kant in de haven staan.
Au revoir...
Na nog wat laatste inkopen voor het thuisfront en inpakken van de koffers, sloten we het gezellige bezoek van Joke en Ruud af met..........sushi!!! We zijn inmiddels echte kenners aan het worden. ;-) Ook rijden we nog even door de wijk om ons te vergapen aan de kerstverlichting in de buurt. Later begrijpen we dat dit nog erg bescheiden is en dat we toch echt naar andere wijken moeten in San Diego om het echte werk te zien. Dat gaan we dan ook nog een keer doen binnenkort.
We hebben genoten van het bezoek van Joke en Ruud, van de uitstapjes samen, de pilsjes samen en de gezelligheid. Heerlijk om lieve vrienden over de vloer te hebben.
Ed Kowalczyk
Na een dagje wennen aan de rust in huis gingen Armand en ik 's avonds naar The Belly Up in Solana Beach voor een optreden van Ed Kowalczyk, voormalig zanger van de band Live. We waren niet de enigen en gauw werden we gespot door collega's van Armand en hun partners. Het was een supergoed concert in een hele leuke en gezellige tent. Daar gaan we waarschijnlijk vaker naar toe.
Helpen bij de Foodbank
Cymer organiseert twee keer per jaar een hulpactie bij de Foodbank van San Diego. Medewerkers en hun partners kunnen helpen bij het inpakken van de voedselpakketten. Armand en ik hielpen mee. Het was goed verzorgd en omdat de meesten direct uit het werk kwamen werd eerst voor pizza gezorgd. Wel vreemd dat je op de Foodbank komt helpen en dan eerst aan de pizza gaat.
Collega Jan-Willem en zijn vrouw Heidi waren er ook en met hen vormden we een mooi team. We werden ingedeeld in een groep die afgekeurde producten uit de supermarkt moest beoordelen. Oude verpakkingen, open verpakkingen, ingedeukte blikken, blikken zonder etiket...alles was bij elkaar 'gegooid' en wij moesten kijken wat nog bruikbaar was. Veel was er niet bruikbaar. Blikken zonder etiket moesten worden weggegooid; open verpakkingen ook. Het was maar een vieze troep maar als je door de viezigheid heen keek was er ook veel zeker nog eetbaar en bruikbaar.
Een andere groep moest voedselpakketten inpakken. Daarvoor werden goede en nieuwe producten gebruikt die door fabrikanten worden aangeboden.
Uitzoekwerk
nog te gebruiken...
weggooien!
De San Diego Foodbank voorziet iedere maand 320.000 mensen van eten via 150 distributiepunten en 330 non-profitorganisaties die maaltijden verzorgen. De Foodbank heeft 16.000 vrijwilligers.
Afscheid Sandra en Rob en weer een Dutch Meetup Borrel
Na twee jaar vertrekken Sandra en Rob uit San Diego. Dat vinden we erg jammer want we hadden leuk en gezellig contact met hen. Maar er is een tijd van komen en dus ook van gaan. Het zal weer wennen zijn voor hen in Nederland.
We gaan gezellig met ze eten en daarna borrelen bij de Dutch Meetup Group. Een zeer gezellige avond en een mooi afscheid. Sniff.
Mission Beach en Old Town
Het weer is prachtig (zo'n 22 graden) en we trekken er op uit om een strandwandeling te gaan maken bij Mission Beach. Het loopt er heerlijk over het uitgestrekte strand en behalve een heleboel meeuwen zien we niet veel ander 'leven'. Lekker rustig dus. Daarna gaan we naar Old Town waar de tocht van Maria en Jozef naar Betlehem wordt nagespeeld. Best aardig maar niet spectaculair.
In de kroeg is het leuker waar ze ons 'europeans' proberen uit te leggen hoe American Football in elkaar steekt. Voor de muziek zorgen we zelf en laten de jukebox Bruce (who else?), Southside Johnny en de Counting Crows spelen.
We sluiten het weekend af met.....sushi.
En dan staat het volgende bezoek al weer bijna voor de deur. De boodschappen zijn in huis, de kerstcadeau's liggen onder de boom en de logeerkamer is weer in orde en klaar.
Over een paar uur stappen mijn moeder en ome Theo in het vliegtuig en ik kan ze 11 uur later ophalen in Los Angeles. We kijken er erg naar uit. Alhoewel wel elkaar regelmatig spreken en zien via facetime is een echte knuffel toch veel fijner! Zin in!!
Na een reis van 11 uur stonden Huub en Mia, de ouders van Armand, op Amerikaanse bodem! Ik haalde ze op in Los Angeles en eenmaal thuis gekomen stond Armand ons al op te wachten. Ze konden nu eindelijk live zien hoe we wonen en meegenieten van al het moois hier en natuurlijk van het prachtige weer.
Ze hadden onze favoriete dropkogels meegenomen! Dat is ook eigenlijk wel een voorwaarde voor al het bezoek dat komt logeren. Geen dropkogels......geen bed. ;-)
Door de lange en vermoeiende reis en het tijdverschil was het al vroeg stil in huize Hartmans die avond.
"Unconditional Surrender"
In de dagen die volgden hebben we veel gedaan: verkennen van omgeving en winkelcentrum hier bij ons appartement, een 2 uur durende rondvaart door de haven van San Diego, een bezoek aan het vliegdekschip de USS Midway en gingen Armand en Huub samen zeevissen terwijl Mia en ik geshopt hebben in de outletstores van Las Americas aan de Mexicaanse grens. Samen hebben Huub en Mia de stad verkend met de Old Town Trolley.
Downtown San Diego
Veel interesse voor een met de rondvaartboot meevliegende meeuw.
Coronado Bridge
Kapitein Iglo met zijn maat.
Het gaan zeevissen was nog een oude afspraak tussen vader en zoon van zo'n 25 jaar geleden: Dat gaan we een keer doen in Zoutelande! En nu gebeurde het: samen op een vissersboot, niet in Zoutelande maar op de Pacific in een prachtig zonnetje. Genieten!
Dat er slechts twee kleine visjes werden gevangen mocht pret niet drukken. Het was een mooie ervaring. De gefileerde visjes gingen 's avonds meteen in de pan......je proefde dat ze met liefde gevangen waren. Lekker!
De vangst.
De bemanning fileert.
Zo de pan in.
Roadtrip....3000 kilometer
Een grote wens van Mia was om naar Las Vegas te gaan. Verder stonden op het verlanglijstje de Hooverdam en de Grand Canyon. En dat hebben we gedaan. Op woensdag ben ik met Huub en Mia vertrokken naar Las Vegas. Armand moest werken en heeft op vrijdagochtend het vliegtuig naar Las Vegas gepakt zodat we nog een aantal dagen met ons vieren op pad konden.
Las Vegas is moeilijk uit te leggen. Foto's en video's zijn niet voldoende om die rare, drukke en idiote stad te 'voelen'. De pracht en praal, de vele mensen en het uitbundige zijn overweldigend. Je kijkt je ogen uit. Natuurlijk hebben we zo af en toe achter een gokkast plaats genomen...met wisselend succes.
Bellagio Hotel & Casino
Na drie nachten Vegas reden we via de indrukwekkende Hooverdam richting Williams aan de route 66. Williams is een van de beginplaatsen voor een bezoek aan de Grand Canyon. We aten in een supergezellig restaurant (The Singing Pig) en genoten van de karaoke, het bier en de sfeer in een leuke kroeg.
Pottenkijkers in The Singing Pig.
Hooverdam
Cowgirl en haar man.
De Grand Canyon is ook weer zo'n niet te beschrijven iets. Dat de natuur zoiets heeft gemaakt. Geweldig mooi.
Grand Canyon
Na de Grand Canyon gingen we nog richting Phoenix om de Apache Trail te rijden. Hier zie je vooral de typische cactussen waar de staat Arizona onder andere bekend om is. Na bezoek aan een openlucht museum en een 'ghosttown' reden we via een smalle, steile en onverharde weg door de mooie natuur. Niet iedereen in de auto was gerust op een goede afloop. Maar de rit was prachtig!
Grand Canyon
Apache Trail
Joshua Tree
Voor het toetje van de trip reden we weer naar het westen richting San Diego. Joshua Tree National Park stond op het programma. Na een overnachting in Palm Springs (heerlijk gegeten in een Thais restaurant) en een 'ontmoeting' met Marilyn Monroe, reden we door het park met onze 'leftovers' (doggybag) van het eten van de vorige avond. Dat werd een Thaise lunch midden in de stille prachtige natuur.
Verrassingsbezoek
Ik was al op de hoogte en had 's morgens ook Huub en Mia betrokken bij het complot: Bart, de beste maat van Armand, was in San Diego voor het werk (ook ASML dus ook Cymer...). De 6-daagse roadtrip sloten we af bij Karl Strauss Brewery Restaurant hier om de hoek. En tot grote verrassing van Armand kwam ineens Bart naast hem zitten! Armand wist niet wat er gebeurde. De surprise was geslaagd en Bart had niet alleen een prachtig boek van PSV bij zich voor Armand (cadeau van de vrienden van de LTF) maar ook een heerlijke zak pepernoten. Jummie!
Crea Culi bezig
Ondertussen had ik ook de laatste les 'fruitcarving' en we maakten een mooi boeket.
Pompoenen uitzoeken.
De volgende uitdaging was een pompoen omtoveren tot een Halloween-lantaarn. Het gereedschap was in huis en voor de pompoenen ging ik met Huub en Mia naar een pumkinpatch om daar twee mooie exemplaren uit te zoeken. 's Avonds ging het mes er in en ik had heel veel viezigheid en troep verwacht maar dat viel allemaal reuze mee. Eerst 'kapje' eruit snijden, leegscheppen, dan tekening aan buitenkant op pompoen tekenen en deze uitzagen. Waxinelichtje er in en klaar!! De kinderen kunnen aan de deur komen voor 'trick or treat'. Snoep ligt te wachten.
Gevonden!
Maar blijkbaar is het 'trick or treaten' bij buren hier niet zo gewoon. De deurbel bleef stil! Wel was het druk bij de het winkelcentrum waar een optocht van verklede kinderen en ouders langs de winkels ging om snoep op te halen.
Pompoen leegscheppen.
Tataaaaaaaa!
Zagen en snijden.
Best wel trots op resultaat.
De volgende maffe cursus die ik deed met andere expatladies was een workshop 'sushi maken'. We leerden dat het heel moeilijk is om goede rijst maken en hoe we een roll en een handroll moesten maken. Dat rollen is niet zo moeilijk. De rijst wordt meer een uitdaging. Het was gezellig, leuk om te doen en vooral erg lekker. Ook Armand heeft thuis nog genoten van wat over was van de door mij gemaakte sushi rolls. Binnenkort gaan we naar de Japanese Market om de goede ingrediënten te halen en dan: oefenen, oefenen, oefenen........
Het resultaat.
The ladies and the chef.
Afscheid
Het einde van het bezoek naderde. De laatste dagen hebben we echter goed gebruikt en genoten we nog van de festiviteiten rondom Día de los Muertos (een soort van Allerzielen) in Old Town, een prachtige dag in Balboa Park en het orgelconcert daar, gingen we appeltaart eten in Julian en shoppen in de outlet van Carlsbad.
Día de los Muertos
Genieten in Balboa Park.
Afscheid nemen is niet leuk en zeker niet als je niet weet wanneer je elkaar weer ziet. Armand nam een dag vrij om zijn ouders mee weg te brengen naar de luchthaven. Dat was fijn.
Het was een supergezellig bezoek en we zijn blij dat Huub en Mia zo genoten hebben en konden meebeleven wat wij hier meemaken. Een knappe prestatie om zo'n reis te ondernemen maar ze zijn een schat aan indrukken en mooie herinneringen rijker.
Armand en ik bleven die dag in Los Angeles en bezochten de leuke plaats Pasadena.
Stadhuis van Pasadena.
En verder...
- was het weer even wennen aan de rust in huis en ging ik weer een keer lunchen met de andere ITA-ladies.
- gingen Armand en Bart hiken in Joshua Tree National Park en stappen in Palm Springs (bleven daar een nachtje pitten).
- was het het weekend van de elfde van de elfde en dus opening carnavalsseizoen, bekendmaking insigne en Kaaikwèkavond. Via Facebook kon ik veel volgen en het voelde wel even raar om daar niet bij te zijn. Je weet zo goed wat er gebeurt, wat er speelt, hoe gezellig het is, wat er allemaal voor werk verzet is..........
- werd er weer een neef van mij 21 !!! Tante is trots op al die grote knullen. Het lijkt zo kort geleden dat ik op ze pastte. Time flies!
Veterans Day
Dit schrijft Wikipedia over Veterans Day: Veterans Day is een jaarlijkse gedenkdag in de Verenigde Staten waarop men eer betoont aan iedereen die gediend heeft in de strijdkrachten, met name de levende veteranen. Veterans Day is een nationale feestdag die op 11 november gehouden wordt. Daarmee valt Veterans Day samen met gelijkaardige gedenkdagen in de rest van de wereld, zoals wapenstilstandsdag en Remembrance Day, die net als Veterans Day het einde van de Eerste Wereldoorlog herdenken. Aangezien Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal was, valt de Nederlandse Veteranendag echter op een andere dag. Een nationale feestdag dus maar niet elk bedrijf is gesloten. Cymer ook niet dus Armand moest werken. Via radio, tv en in winkels wordt je herinnerd aan Veterans Day: spotjes en speciale reclames, Veterans Day Sale in de winkels, extra kortingen voor Veterans en verschillende festiviteiten waaronder een grote parade in San Diego. Ik ging kijken en nam voor de zekerheid maar de trolley want er werd gewaarschuwd voor grote verkeersdrukte in het centrum in verband met de Veterans Day Parade.
Niet iedere stad in de V.S. heeft zo'n grote parade. San Diego is echter de thuisbasis van vele militairen en heeft de grootste marinevloot aan de westkust. Er wonen dus veel militairen en veteranen met hun families. Veel bedrijven en burgers halen hun inkomsten uit werk voor de strijdkrachten hier. Niet gek dus dat men juist hier ervoor warm loopt om iedereen die gediend heeft en iedereen die zich inzet voor veteranen een warm hart toe te dragen en voor ze te applaudisseren.
Van internet geplukt (in het Engels, sorry) en geeft een idee van de grootte en dus van de invloed die de Military moet hebben op deze stad:
San Diego Military Bases Marine Corps Air Station Miramar Used by both the Navy and Marine Corps for advanced pilot training during World War II, post-war it became famous as the home of the Top Gun program. MCAS Miramar is currently the home base for the 3rd Marine Aircraft Wing, which is the aviation element of the 1st Marine Expeditionary Force. Marine Corps Base Camp Pendleton The US Marine Corps' prime amphibious training base on the west coast, Camp Pendleton is home to the I Marine Expeditionary Force. Amphibious and sea-to-shore training takes place at several key points along the base's 17 miles of coastline. Marine Corps Recruit Depot San Diego Responsible for the initial training of USMC enlisted male recruits living west of the Mississippi River, over 21,000 recruits are trained at MCRD each year. Naval Base Coronado Comprized of the Naval Air Station North Island and the Naval Amphibious Base Coronado, the on-base population is 5,000 military personnel and 7,000 students and reservists. Naval Air Station North Island is the homeport of two aircraft carriers along with 23 fixed- and rotary-wing squadrons. Naval Amphibious Base Coronado is home to the U.S. Navy's special and expeditionary warfare training and the West Coast base of operations for SEAL teams and Special Boat Units. Naval Base Point Loma Point Loma has a rich military history due to its natural tactical significance as the only peninsula in the area that guards the surrounding waters. Current major commands include Commander Third Fleet, Naval Mine and Anti Submarine Warfare Command, Space and Naval Warfare Systems Command, and Submarine Squadron Eleven. Naval Base San Diego Naval Base San Diego is the U.S. Navy's largest base on the west coast and the principal homeport of the Pacific Fleet. Homeport to 54 ships, the base has 13 piers that stretch over 977 acres of land and 326 acres of water. The total on-base population is 20,000 military personnel and 6,000 civilians. US Coast Guard Station San Diego US Coast Guard Station San Diego conducts Maritime Law Enforcement, enforcing Federal Law from the U.S. border with Mexico to as far north as San Mateo Pt. De parade was indrukwekkend en door de ogen van een 'nuchtere Hollandse' soms erg overdreven en 'typisch Amerikaans'. Veel stars-and-stripes, veel salutes, veel applaus, veel 'thank you!', veel muziek, indrukwekkende uniformen en vlaggen en vooral veel veteranen (van jong tot stokoud) die genoten van alle eerbetoon en aandacht. Sommige riepen steeds: "we did it for you!". Binnen de groep veteranen is er voor mijn gevoel ook nog wel een flinke 'rangorde' en zijn er veel subgroepen: gewonde veteranen, Vietnamveteranen, WWII-veteranen, overlevenden van Pearl Harbour, krijgsgevangenen, weduwen en weduwnaren van veteranen, kinderen van veteranen, veteranen op motoren, veteranen op Harley Davidsons........ze hebben allemaal hun eigen 'organisatie/vereniging'. Dan lopen er organisaties mee die veteranen opvangen en begeleiden. De keerzijde is namelijk dat er ontzettend veel veteranen psychische problemen hebben, zich niet meer kunnen aanpassen in de burgermaatschappij, moeite hebben met het vinden van werk....
De parade wordt door politici ook aangegrepen om zich te laten zien. De (interim) burgemeester, congresmen en congreswomen rijden mee, laten zich fotograferen met veteranen en roepen de hele parade lang: Happy Veterans Day!! Dan doet het bedrijfsleven ook nog mee: banken, ziektenkostenverzekeraars, verzekeringsmaatschappijen, geldverstrekkers; ze hebben allemaal producten gericht op militairen en veteranen met hun families. En je doet het als bedrijf gewoon goed als je een spandoek ophangt: "we support our troops and heroes". Het was mooi om mee te maken en om ook op dit 'onderwerp' te ervaren dat we (Amerika en Europa/Nederland) erg ver uit elkaar liggen qua beleving, gevoel en handelen.
Meer drop en pepernoten?
Inmiddels kijken we uit naar ons volgende bezoek. Joke en Ruud komen gezellig logeren. Zin in!
Leuk ook dat ze er zijn tijdens Thanksgiving! Het is toch leuker om voor vier man een stuffed turkey in de oven te schuiven dan voor ons tweetjes. De enorme kalkoen ligt inmiddels in de diepvries te wachten en ik zoek me suf naar lekkere recepten voor een traditioneel Thanksgiving Diner.
In ons volgende blog meer over dit familiefeest en Black Friday.
Aan Kerstmis denken we nog maar even niet met de huidige temperaturen (31 graden!) alhoewel dat moeilijk wordt als je de winkels inloopt met enorme voorraden kerstspullen. "Last Christmas" van Wham door de luidsprekers van het winkelcentrum geeft nog geen kerstgevoel als je in korte broek en op slippers loopt.
Gisteren de eerste kerstboom gezien bij mensen thuis! Wij houden vast aan 'eerst Sinterklaas en dan pas een kerstboom'.
Na globaal de planning voor de vakantie van Joke en Ruud te hebben doorgenomen kwamen we al snel tot de conclusie dat we meteen het eerste weekend het beste al naar Los Angeles konden gaan. Vlug een hotel geboekt vlakbij Hollywood Boulevard en op zaterdagochtend vroeg op pad richting Universal Studios. Het is er heerlijk 'rustig' en nergens hebben we met lange wachtrijen te maken. De tour langs de studio's is toch wel heel leuk en bijzonder. De Water World show is erg spectaculair. Met verbazing hebben we gekeken en geluisterd naar de Special Effects show. Niet omdat de special effects zo bijzonder waren maar omdat de twee presentatoren van de show deden alsof ze voor een klas met domme kleuters stonden. Erg flauw en kinderachtig! Een klein dompertje op de verder gezellige middag. De Jurrasic Park attractie ("you WILL get wet!") hebben we redelijk droog overleefd.
Natuurlijk gingen we op zoek naar een goede plek voor een foto van de letters HOLLYWOOD, bekeken we de Walk of Fame en reden we over Sunset Boulevard. Het zonnetje begeleidde ons. Op Rodeo Drive waren de winkels nog niet open en dat was maar goed ook. Onze creditcards hebben waarschijnlijk een limiet waar ze hier om moeten lachen. Dan maar een bak koffie in de zon en als die koffie dan ook nog eens goddelijk is.....wat wil je dan nog meer met zo'n gezelschap.
Wat we er vooral van meekrijgen is dat het een echt familiefeest is. Luchthavens, treinen en wegen zitten vol omdat iedereen naar familie afreist voor een traditionele familiedag met 's morgens op tv kijken naar de Macy's Thanksgiving Day Parade vanuit New York gevolgd door een hondenshow en American Football. Maar het belangrijkste van de dag is het uitgebreide en overdadige diner met een enorme kalkoen uit de oven.
Na nog wat laatste inkopen voor het thuisfront en inpakken van de koffers, sloten we het gezellige bezoek van Joke en Ruud af met..........sushi!!! We zijn inmiddels echte kenners aan het worden. ;-) Ook rijden we nog even door de wijk om ons te vergapen aan de kerstverlichting in de buurt. Later begrijpen we dat dit nog erg bescheiden is en dat we toch echt naar andere wijken moeten in San Diego om het echte werk te zien. Dat gaan we dan ook nog een keer doen binnenkort.
Na een dagje wennen aan de rust in huis gingen Armand en ik 's avonds naar The Belly Up in Solana Beach voor een optreden van Ed Kowalczyk, voormalig zanger van de band Live. We waren niet de enigen en gauw werden we gespot door collega's van Armand en hun partners. Het was een supergoed concert in een hele leuke en gezellige tent. Daar gaan we waarschijnlijk vaker naar toe.
Wat we er vooral van meekrijgen is dat het een echt familiefeest is. Luchthavens, treinen en wegen zitten vol omdat iedereen naar familie afreist voor een traditionele familiedag met 's morgens op tv kijken naar de Macy's Thanksgiving Day Parade vanuit New York gevolgd door een hondenshow en American Football. Maar het belangrijkste van de dag is het uitgebreide en overdadige diner met een enorme kalkoen uit de oven.
Na nog wat laatste inkopen voor het thuisfront en inpakken van de koffers, sloten we het gezellige bezoek van Joke en Ruud af met..........sushi!!! We zijn inmiddels echte kenners aan het worden. ;-) Ook rijden we nog even door de wijk om ons te vergapen aan de kerstverlichting in de buurt. Later begrijpen we dat dit nog erg bescheiden is en dat we toch echt naar andere wijken moeten in San Diego om het echte werk te zien. Dat gaan we dan ook nog een keer doen binnenkort.
Na een dagje wennen aan de rust in huis gingen Armand en ik 's avonds naar The Belly Up in Solana Beach voor een optreden van Ed Kowalczyk, voormalig zanger van de band Live. We waren niet de enigen en gauw werden we gespot door collega's van Armand en hun partners. Het was een supergoed concert in een hele leuke en gezellige tent. Daar gaan we waarschijnlijk vaker naar toe.
