begin november...33 graden!
Het is toch wel heel raar hoor; zien we op facebook foto's van mensen in jassen en regenkleding en dat ziet er heel vertrouwd uit en wij hebben hier iedere dag zon en was het gisteren zelfs 33 graden. Zo kom je niet echt in de stemming voor de Holidays.
De dag na Halloween doken her en der de kerstspullen al op, ligt de supermarkt vol met attributen en ingrediënten voor het Thanksgiving Dinner en begon Starbucks de koffie te schenken in de traditionele rode bekers met sterren er op. Heerlijke Gingerbread Latte met slagroom in zo'n rode beker! Maar eerlijk is eerlijk: dat smaakt beter als het buiten donker en koud is.
Het is wel vroeg donker nu. Sinds afgelopen weekend zijn we hier ook overgegaan naar wintertijd.
Halloween hebben we aan ons voorbij laten gaan. Als je er niet mee opgegroeid bent komt het toch wat raar over zo'n 'eng' feestje.
Bij dansles werden we getrakteerd op cake, snoepjes en limonade. Alles zelfgemaakt door onze danslerares.
De pumpkins die we hadden gekocht hebben we slechts als decoratie op het balkon gezet. We hebben dit jaar niet eens de moeite genomen om er een snij-kunstwerk van te maken. En ook geen snoep in huis gehaald voor de kinderen die langs de deur gaan 'trick or treat'-en. Vorig jaar werd er ook niet aangebeld. Inmiddels heb ik begrepen dat we dan het lampje bij de voordeur aan hadden moeten doen. Dat schijnt het teken te zijn dat je het leuk vindt als ze bij je aanbellen én, belangrijker, dat je snoep in huis hebt.
Voordat de kinderen 's avonds langs de huizen gaan gaan ze 's middags langs de winkels. Tussen 1500 en 1700 uur staat bij iedere winkel iemand snoep uit te delen.
Wij gingen 's avonds maar eens even kijken bij de ijsbaan die die dag werd geopend en kochten we een winterjas voor Armand. Deze gaat hij in Nederland hard nodig hebben.
Halloween op dansles. (dansdocente rechts) |
Weekendje Los Angeles
Het stond nog op ons verlanglijstje: fietsen langs de kust bij Venice Beach, Santa Monica en Malibu. We reden op zaterdagochtend richting Los Angeles en al gauw zaten we op onze beachcruisers. We hadden deze fietsen de hele dag gehuurd en we konden genieten van zon, zee, strand en de relaxte sfeer daar. We hebben nu ook de canals gezien; de reden waarom Venice Venice heet. Met de nodig stops voor koffie, lunch, nog een keer koffie en een pilsje hebben we een prachtige dag gehad en flink gefietst.
Santa Monica Pier |
Daarna richting hotel en we aten bij een Italiaan waar we nog getuige waren van een hele boze klant die het niet eens was met de rekening. Zelfs de kok werd erbij gehaald.
Opa en oma trakteerden kinderen en kleinkinderen op een etentje maar opa was dus niet tevreden en maakte flink stennis. Zijn kinderen schaamden zich diep en probeerden pa tot bedaren te brengen. Best leuk zo'n stukje echt theater tijdens het eten. ;-)
Op zondag brachten we ons tweede bezoek aan het Getty Museum. We hadden daar nog niet alles gezien en konden er nu echt de tijd voor nemen. Het uitzicht en de tuin is prachtig en we zagen een mooie expositie van werken van Rubens.
Expo ‘Spectacular Rubens: The Triumph of the Eucharist’
Peter Paul Rubens blonk uit in het ontwerpen van pakkende, grootschalige composities. Rond het midden van de jaren 1620 bedacht Rubens een serie monumentale wandtapijten voor Isabella, waarin hij de rooms-katholieke kerk verheerlijkte.
Tijdens de expo Spectacular Rubens: The Triumph of the Eucharist in het Getty Center in Los Angeles worden de voorbereidende modelli (kleinschalige olieverfschetsen op paneel) samengebracht met de eigenlijke wandtapijten. Het gaat om 6 modelli uit de collectie van het Museo del Prado in Madrid en 4 wandtapijten die behoren tot het Spaans nationaal erfgoed (Patrimonio Nacional).
Naast American Football en Baseball is ook Icehockey een grote sport in Amerika. Daar wilden we ook wel een keer geweest zijn. San Diego heeft geen team in de NHL dus werd het een wedstrijd van de Anaheim Ducks in Anaheim (Honda Center). En wat hebben we genoten! De spelregels zijn lekker simpel, het gaat snel, het gaat hard en je wordt in de pauzes lekker bezig gehouden. De kaartjes die we hadden gekocht bleken in een wat luxer gedeelte van het stadion te zijn. Eten en drinken is een must tijdens sportwedstrijden hier maar het is zo vervelend als je dat steeds moet gaan halen. Nou, die luxe bestond dus uit: bediening!
Hapje en drankje werden geserveerd en tegen het eind van de wedstrijd alles in een keer afrekenen en klaar.
PMDS |
De wedstrijd zelf was voor de Ducks niet zo best. Ze verloren flink (van San José Sharks) maar waren wel de beste in 'vechten'. Regelmatig dook een aantal spelers op elkaar en ramden er flink op los. Spektakel dus en een volle strafbank.
Uiteraard begonnen we met het volkslied, werd in de pauze een geinig voetbalspel gespeeld op het ijs (zie filmpje), werd een veteraan in het zonnetje gezet door minutenlang applaus, werd een auto (Honda natuurlijk) verloot, kwamen de zamboni's langs én waren er de shovel girls! De shovel girls (zie filmpje) zijn de cheerleaders van het ijshockey: schaars gekleed, niet dansend maar wel het ijs vegen met een bezem. Het oog wil ook wat maar ze vergeten dat het vrouwelijk oog ook wat wil. De shovel men waren wel helemaal bedekt!
Maar toch..........supergave belevenis weer!
Vanalleswat
Als ik zo terugkijk op de afgelopen tijd zijn we echt wel weer druk geweest met gezellige dingen. Wat minder leuk was het toen we in het donker voor ons op de (berg)weg ineens een auto dwars op de weg zagen staan met lichten aan en ronkende motor. De auto was waarschijnlijk over de kop gevlogen en de bestuurder lag naast de auto in de berm. Schrikken dus, uitstappen en meteen 911 gebeld. Al heel snel kwam er hulp (brandweer en ambulance) en het leek er gelukkig op dat de automobilist niet heel zwaar gewond was (met dank aan de airbag). De auto zat wel goed in de prak.
Nu de klok ook hier naar wintertijd is gezet wordt het vroeg donker en koelt het snel af. We hebben nu dus maar afscheid genomen van onze gas-BBQ. Een collega van Armand heeft deze overgenomen. Bij de BBQ bij Heidi en Jan-Willem was het nog lekker lang warm buiten. Of lag dat aan de wijn? Thuis hebben we samen nog 1 keer de BBQ aangestoken. In Nederland schakelen we weer over naar houtskool.......is toch het lekkerste.
Inmiddels heeft Armand zich ontpopt tot Jambalaya-expert. Dit rijstgerecht uit Louisiana is goed gevuld met kip, garnalen, worst en groenten. Een soort van paëlla maar dan anders. Met het kookboek van Jamie Oliver lukt het prima en we gaan het zeker ook in Nederland vaak maken.
Tijdens een bakkie koffie met een vriendin in een nogal exclusief winkelcentrum zag ik een bakkerij genaamd: Three Dog Bakery. Ik dacht nog: wat een rare naam voor een bakkerij. Wat bleek......het is een bakkerij met hondengebakjes!! Een vitrine met de meest heerlijke en aparte gebakjes en taartjes voor de trouwe viervoeter. Veel gekker moet het toch niet worden! Je kunt maar niet weten wat je met al je geld moet doen.
Gebakjes uitzoeken voor de hond. |
Dan ging ik nog een dagje kuieren en winkelen in Carlsbad met een kennisje. Daar ontdekten we een antiekhal met verschillende winkeltjes. Nou verstaan de Amerikanen iets anders onder antiek dan wij. Het was gewoon oude rommel, niet eens 'brocante'. Maar wel leuk om te zien wat voor zooi er hier uit garages en zolders vandaan komt. En soms zal er best wel 'een juweeltje' tussen zitten maar ik ben dan ook geen 'kunst-en-kitch'-kenner.
En we zijn eens een keer een weekend niet weggeweest! Ook lekker hoor. Thuis beetje aanrommelen en hangen en niet vanalles bezoeken en bekijken.
Maar 's avonds wel met Mercedes en Gerard naar Cash'd Out geweest in Ramona. Deze Johnny Cash tribute band had ik al een keer gezien. Het was zeer gezellig en de sfeer was prima in "Cheers" in Ramona.
En bij warenhuis Macy's zat de kerstman al luid en veelvuldig te 'ho-ho-en' en konden de kinderen alvast hun verlanglijstje schrijven. De kerstman was geen ronde, bolle oude man met prachtige lange baard maar een magere Mexicaan met een accent en een lelijke baard. Maar de kinderen vonden het prachtig.
En dan was het weer Veterans Day in Amerika. Vorig jaar had ik me prima vermaakt tijdens de parade in de stad. Dit jaar samen met Heidi en we hebben ons langs de route gestationeerd op onze strandstoelen en zo zagen we de hele parade langs ons voorbij gaan. Ondertussen natuurlijk gezellig kletsen, mannen in uniformen bekijken (knipoog), zwaaien naar de veteranen, applaudisseren en foto' s maken. Het was goed uit te houden in het zonnetje.
Cheers of Ramona |
En dan was het weer Veterans Day in Amerika. Vorig jaar had ik me prima vermaakt tijdens de parade in de stad. Dit jaar samen met Heidi en we hebben ons langs de route gestationeerd op onze strandstoelen en zo zagen we de hele parade langs ons voorbij gaan. Ondertussen natuurlijk gezellig kletsen, mannen in uniformen bekijken (knipoog), zwaaien naar de veteranen, applaudisseren en foto' s maken. Het was goed uit te houden in het zonnetje.
Bezoek uit Nederland
Bezoek krijgen uit Nederland is altijd gezellig en dat komt mede door de lekkernijen die meestal worden meegebracht. Dit keer drie bezoekjes en 'de buit' was: Nutella, stroopwafels, chocoladeletters, taai-taai, Nederlandse kaas en Saké!
Eerst kwamen Desirée en Erwin in San Diego en samen zijn we gezellig een pilsje gaan drinken in Little Italy. We zijn alleen vergeten om een gezellige foto te maken. Stom! Stom!
Ted, een collega van Armand, en zijn vrouw Joanne eindigden hun drieweekse reis door de USA in San Diego. We hebben er twee gezellige dagen samen van gemaakt en we hebben de hoogtepunten van San Diego laten zien: Point Loma, Coronado en Old Town. Het was die zondag ook Dias de los Muertos (allerzielen) en dat was weer leuk om mee te maken in Old Town.
Mijn zwager Mike was voor zijn werk in Tokyo en moest daarna in San Francisco zijn. Omdat hij op Los Angeles landde en een extra reisdag had kon hij een dagje San Diego 'doen' en bleef gezellig bij ons logeren. We hebben samen door Downtown, Seaport Village en langs de haven gelopen en de dag daarna Torrey Pines State Park en de zeehonden in La Jolla bezocht. Het bezoek was kort maar krachtig en erg gezellig. Met zijn drieën hebben we heerlijk gegeten bij Poseidon in Del Mar.
Eerst kwamen Desirée en Erwin in San Diego en samen zijn we gezellig een pilsje gaan drinken in Little Italy. We zijn alleen vergeten om een gezellige foto te maken. Stom! Stom!
Ted, een collega van Armand, en zijn vrouw Joanne eindigden hun drieweekse reis door de USA in San Diego. We hebben er twee gezellige dagen samen van gemaakt en we hebben de hoogtepunten van San Diego laten zien: Point Loma, Coronado en Old Town. Het was die zondag ook Dias de los Muertos (allerzielen) en dat was weer leuk om mee te maken in Old Town.
Dia de los Muertos |
Coronado Beach |
Mijn zwager Mike was voor zijn werk in Tokyo en moest daarna in San Francisco zijn. Omdat hij op Los Angeles landde en een extra reisdag had kon hij een dagje San Diego 'doen' en bleef gezellig bij ons logeren. We hebben samen door Downtown, Seaport Village en langs de haven gelopen en de dag daarna Torrey Pines State Park en de zeehonden in La Jolla bezocht. Het bezoek was kort maar krachtig en erg gezellig. Met zijn drieën hebben we heerlijk gegeten bij Poseidon in Del Mar.
Een weekendje 'rustig aan doen'
Dat was de bedoeling en dat hebben we ook gedaan maar als je dan leest waar we uiteindelijk toch allemaal weer geweest zijn dan is het toch weer heul veul.
Het was vrijdag 14 november en inmiddels is het zo'n beetje traditie om het weekend te beginnen bij een brouwerij. Dit keer was Benchmark Brewing Co. aan de beurt. En ja hoor, het was weer genieten van prima biertjes en een gezellige sfeer.
We konden er echter niet lang blijven hangen want we gingen naar de Soda Bar op El Cajon Boulevard. Daar wachtte ons een optreden van Sons of Bill. In deze kleine kroeg genoten we van een goed optreden van deze vijfkoppige band (waarin drie broers......de zonen van Bill). In maart treden ze op in Venlo. Armand gaat daar in ieder geval naar toe.
We konden er echter niet lang blijven hangen want we gingen naar de Soda Bar op El Cajon Boulevard. Daar wachtte ons een optreden van Sons of Bill. In deze kleine kroeg genoten we van een goed optreden van deze vijfkoppige band (waarin drie broers......de zonen van Bill). In maart treden ze op in Venlo. Armand gaat daar in ieder geval naar toe.
Op zaterdag zijn we naar Palomar Mountain gegaan en hebben de Observatory (sterrenwacht) bezocht. Hoog in de bergen was het lekker fris. Het is er prachtig daar met de bomen in herfstkleuren. Daarna door naar Old Town in Temecula. Temecula ligt op 45 minuten rijden van San Diego en is bekend om de wijnen die er worden gemaakt. In Old Town waren de winkeltjes al klaar voor kerstmis en ik heb me in kunnen houden om niet heel veel leuke en gezellige kerstsnuisterijen te kopen. Vorig jaar heb ik al redelijk goed gekerstshopt en tja, je kunt niet alles hebben he.
Een vriendin gaf ons eens de tip om de bibliotheek in downtown San Diego te bezoeken voor een prachtig uitzicht over de stad. Dus op zondag richting het centrum van ons eigen 'stadje' en inderdaad een prachtig uitzicht vanaf het dak van de bibliotheek. Het gebouw is een architectonisch kunstwerk en we hebben genoten van de indeling, de leeszalen en de vele boeken. Er is zelfs een speciale afdeling met alleen maar boeken over Baseball!
Daarna zijn we langs de souvenirwinkels op 5th Avenue gegaan om op zoek te gaan naar de perfecte San Diego-magneet. Overal waar we zijn, kopen we een magneet en inmiddels is onze koelkast aardig behangen met deze aandenkens. Maar nu we zo richting het einde van ons verblijf hier sukkelen beseften we dat we van San Diego nog geen magneet hadden. We hebben een mooi exemplaar gevonden!
's Avonds gingen we eten bij The Godfather. Daar was ik vorig jaar al eens geweest maar nog niet samen met Armand. Het eten is er heerlijk en binnen waan je je op de set van de film The Godfather......alsof er ieder moment iemand 'omgelegd' kan worden.
Onze reis begint in Boston en gaat via New York, Atlantic City, Philadelphia, en Washington naar Baltimore. Daar pakken we het vliegtuig weer terug naar San Diego.
We kijken er erg naar uit om deze steden te bezoeken en ik heb vooral ook heel veel zin in een dag de Bruce Springsteen Tour rijden in New Jersey. We gaan kijken in zijn geboorteplaats, waar hij nu woont, naar bekende plekken uit zijn songs en belangrijke plaatsen in zijn carrière. Ik heb er al zoveel over gehoord en gelezen en ga het dan nu ook eindelijk zien en voelen. I'm soooooooooo excited!!
Daarna zijn we langs de souvenirwinkels op 5th Avenue gegaan om op zoek te gaan naar de perfecte San Diego-magneet. Overal waar we zijn, kopen we een magneet en inmiddels is onze koelkast aardig behangen met deze aandenkens. Maar nu we zo richting het einde van ons verblijf hier sukkelen beseften we dat we van San Diego nog geen magneet hadden. We hebben een mooi exemplaar gevonden!
's Avonds gingen we eten bij The Godfather. Daar was ik vorig jaar al eens geweest maar nog niet samen met Armand. Het eten is er heerlijk en binnen waan je je op de set van de film The Godfather......alsof er ieder moment iemand 'omgelegd' kan worden.
Winter aan de Oostkust
De herfst slaan we dus over hier maar we gaan wel een lekkere koude winter in Amerika meemaken. Aanstaande zaterdag gaan we twee weken naar de Oostkust. En in plaats van zo'n 20 à 25 graden hier gaan we naar temperaturen rond het vriespunt.Onze reis begint in Boston en gaat via New York, Atlantic City, Philadelphia, en Washington naar Baltimore. Daar pakken we het vliegtuig weer terug naar San Diego.
We kijken er erg naar uit om deze steden te bezoeken en ik heb vooral ook heel veel zin in een dag de Bruce Springsteen Tour rijden in New Jersey. We gaan kijken in zijn geboorteplaats, waar hij nu woont, naar bekende plekken uit zijn songs en belangrijke plaatsen in zijn carrière. Ik heb er al zoveel over gehoord en gelezen en ga het dan nu ook eindelijk zien en voelen. I'm soooooooooo excited!!
Home Sweet home...
Het einde van ons avontuur in Amerika is in zicht. Een heel team van mensen is voor ons bezig om onze terugkeer naar Nederland te regelen. Zelf zijn we ook druk in de weer met opruimen, meeneem- en to-do-lijstjes maken en stukje bij beetje afscheid aan het nemen.