Cȏlette en Armand in San Diego: Een sportief weekend (Armand blogt)

Aquatic Aviation

Enige tijd geleden kwam Sandra (de vriendin van Rob) met een Groupon-aanbieding waartegen wij (Rob, Meidert en ik), stoere mannen, geen nee konden zeggen:
40 minuten Aquatic Aviation (kortweg: vliegen boven het water met behulp van het water dat voorgebracht wordt door een jetski).

De ski-schoenen

De stoere mannen

Het klonk spectaculair en dat was het ook. Wij moesten ons afgelopen zaterdag om 10.20 uur melden bij H&M landing (niet te vergissen met de H&M die we in Nederland kennen!). Er konden maximaal 2 personen per sessie vliegen en in de eerste sessie gingen Meindert en Rob vliegen. Meindert had de smaak al snel te pakken en maakte zijn eerste vliegminuten. Het was hier en daar misschien nog wat instabiel maar het zag er geweldig uit. Na verloop van tijd stond Meindert dermate stabiel op zijn (tja hoe zullen we ze noemen) skischoenen dat hij zich ging wagen aan de eerste duik vanuit de hoogte in het water. Whow, wat zag dat er gaaf uit, en zoals Meindert vloog zag het er ook nog eens gemakkelijk uit.

Instructie in het water

Zeeleeuw zwemt een stukje mee

Een stukje verderop had Rob wat meer moeite om het luchtruim te vinden. Het was duidelijk dat het een kwestie was van evenwicht en knieën rechthouden, maar dat deed Rob en toch ging het nog niet zo lekker. Er kwam toch nog wat meer bij kijken.

Gelukkig kreeg ook Rob het principe uiteindelijk onder de knie en maakte ook hij zijn vliegminuten.

Door het optreden van deze twee heren was ik nog enthousiaster geworden dan ik al was. Nadat Meindert en Rob weer veilig terug waren op de steiger was het mijn beurt. Ingepakt in een wetsuit en met een helmpje op koos ik als een zeehond het ruime sop.

En zo gaat het goed..... En zo weer niet.....

Pelikaan kijkt toe

Aangekomen op de plek van bestemming kreeg ik de laatste instructies en ging de gashendel van de jetski open. Zo, dat viel even tegen. De eerste paar keer lag ik al weer in het water voor ik er erg in had, maar plots had ik de techniek te pakken en daar ging ik ineens 2 tot 3 meter de lucht in en begon ik rondjes te draaien rond de jetski. Eerst nog wat voorzichtig, maar ik werd al snel (te) overmoedig en dju daar ging ik, vol achterover van 2 meter hoogte het water in. Gelukkig lukte het mij al redelijk snel om ook snel uit het water te komen. Op een gegeven moment begon ik zelfs wat truckjes uit te halen en zelfs dat ging goed. Dit was zo gaaf dat ik dit zeker nog een keer gaan doen.

En weer terug op het droge

Rodeo

Zaterdagavond stond de Rodeo in Poway op ons programma. Bij het naderen van het Rodeo terrein begin ik te glunderen, hoor ik het goed? En ik hoorde het goed: Garth Brooks klonk keihard uit de speakers die overal op het terrein hingen. Mijn avond kon niet meer stuk. We lopen eerst nog even rond om te kijken wat er allemaal te doen is. Het hele terrein staat vol met eettentjes en kraampjes waar allerlei “country stuff” verkocht wordt. Ik waan me weer even op het Floralia terrein. We melden ons bij de “bierkraam” en bestellen daar twee ijskoude Shock Tops en gaan richting de tribune om daar een mooie plekje uit te zoeken waar we alles goed kunnen volgen.

de bar

Ik wist niet dat een Rodeo uit zoveel verschillende onderdelen (bareback riding, tie down roping, steer wrestling, team roping, barrel racing en bull riding) bestond.

Het spectaculairste vonden wij de barrel racing: cowgirls te paard die zo snel mogelijk een kort parcours langs tonnen moeten rijden. En heel grappig (maar eigenlijk ook weer zielig en triest) was het schaaprijden door kinderen. Kleintjes van 3, 4 en 5 jaar worden met een helmpje op op de rug van een schaap gezet en dan moeten ze zo lang mogelijk blijven zitten. Hetzelfde principe als de volwassen kerels doen op paarden en stieren. De meeste kinderen lagen voor het verlaten van de box al op de grond en zagen we alleen de schapen het veld op rennen.

Zonder een echte pauze duurde de hele Rodeo zo’n 2,5 uur en bestond uit 9 verschillende onderdelen. Het was erg spectaculair. In het voorjaar is in Lakeside ook weer een Rodeo en ik denk dat we daar dan ook weer een kijkje gaan nemen. Om 22.15 uur stappen we in de auto om richting huis te gaan. Eenmaal thuis zoeken we snel ons bed op want morgen staat onze surfles op het programma.

Nog meer stoere mannen

Jong geleerd....

Surfles

Zondagmorgen om 9.30 uur stappen we in de auto richting Mission Beach. Van onze LTF-vrienden uit Eindhoven hebben we voor ons trouwen een surfles cadeau gekregen en deze gaan we nu verzilveren. We melden ons bij een rode tent bij lifeguard toren nr. 19. In eerste instantie lijkt het erop dat er wat mis is gegaan met de reservering want we staan niet op de lijst met deelnemers. Dat hebben wij weer. Toch nog maar eens navragen hoe dit kan en bij wat verder doorvragen bleek dat ze onze namen verkeerd op papier hadden staan: “Colette and Armanda”, tja en dat stel was er niet volgens de surfschool.

Nu dit eenmaal was opgelost hijsen we ons in onze wetsuits. Dju, wat zitten die dingen strak en wat zijn die warm als je niet in het water zit. Want we gingen eerst nog even in de volle zon op het strand droog oefenen. Ik kan je vertellen dat een wetsuit bij 28 graden in de volle zon en dan droog oefenen met surfen geen fijne combinatie is. Maar gelukkig wisten we dat we uiteindelijk het lekkere koele water gingen opzoeken dus daar focussen we ons op.

Na ruim 15 minuten droog oefenen mochten we onze plank mee het water in nemen. Daar kregen we nog de nodige extra instructies en nu was het aan ons om proberen de juiste golf te pikken, op de plank te gaan liggen, vervolgens heeeeeel hard te peddelen met onze armen, met je knieën op de plank te gaan zitten en dan op de plank te gaan staan. En dat allemaal in een fractie van enkele seconden. Je kunt je al voorstellen dat dit voor ons een enorme klus was. Mensen die aan de kant hebben staan kijken moeten wel gelachen hebben met ons. Wat waren wij aan het stuntelen. We waren meer bezig met op de plank kruipen en paddelen dan iets anders waardoor na een uur onze armen na het paddelen al dermate verzuurden dat we de kracht niet meer hadden om rechtop te gaan staan. Côlette was overigens al lang blij dat ze een paar keer op de plank kon blijven liggen. Wat is dit enorm zwaar. Het is mij uiteindelijk nog 2 keer gelukt om ook daadwerkelijk op een golf te surfen. Maar als ik dit nog vaker wil gaan doen zal ik eerst nog flink aan de bak moeten om wat armspieren te kweken.